Jan Olszewski - biografia, życiorys

Jan Ferdynand Olszewski to polski polityk, adwokat, kawaler Orderu Orła Białego (2009). W swoim dorobku politycznym mianował wiele funkcji; był działaczem opozycji demokratycznej w okresie PRL, premierem Polski w latach 1991- 1992, członkiem Trybunału Stanu, doradcą do spraw politycznych Prezydenta RP- Lecha Kaczyńskiego jak również pierwszym przewodniczącym Ruchu Odbudowy Polski (1995-2011) i Ruchu dla Rzeczypospolitej (od 1992). 

Urodził się 20 sierpnia 1930 roku w Warszawie w rodzinie politycznie związanej z tradycjami ruchu robotniczego. W 1953 roku ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach pracował w Ministerstwie Sprawiedliwości, następnie w Zakładzie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk.

W latach 60. brał czynny udział jako obrońca w procesach politycznych wielu osobistości m.in. Melchiora Wańkowicza (1964), Jacka Kuronia (1965) a także Adama Michnika, Jana Millera. Był jednym z założycieli Polskiego Porozumienia Niepodległościowego w 1976 roku; podczas swojej działalności w PPN (1976- 1980) przyczynił się do ogłoszenia ponad pięćdziesięciu publikacji programowych.W tym samym roku uczestniczył w powstaniu Komitetu Obrony Robotników; podpisał dokument programowy KOR- Deklarację Ruchu Demokratycznego (z 18 września 1977). Brał także udział w doradztwie Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ „Solidarność” (od 1981 Komisja Krajowa) jak również zarządu Regionu Mazowsze. 

Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w procesach przeciwko organizatorom strajków, m.in. : Lecha Wałęsy, Zbigniewa Bujaka i Zbigniewa Romaszewskiego. W 1983 roku zainicjował oświadczenie NSZZ „Solidarność” i związków branżowych o proteście przeciwko zakazaniu działalności związków zawodowych w Polsce. W 1984-85 roku na mocy upoważnienia prymasa Glempa pełnił funkcje oskarżyciela posiłkowego w procesie dotyczącym zabójców ks. Jerzego Popiełuszki. 

Jan Olszewski został Prezesem Rady Ministrów w 1991 roku. W swoich deklaracjach opowiadał się za spowolnieniem prywatyzacji majątku państwowego, dekomunizacja w MON i MSW m.in. UOP oraz Policja. Założył także w 2005 roku federacyjną partię- Ruch Patriotyczny wspólnie z Antonim Macierewiczem, Gabrielem Janowskim. Zastępował ponownie przewodniczącego Trybunału Stanu w latach 2005-2006 a w 2007 roku został szefem komisji weryfikacyjnej WSI.