C.S. Lewis „Opowieści z Narnii” - charakterystyka Pana Tumnusa

Pan Tumnus to jeden z bohaterów książki „Opowieści z Narnii”, napisanej przez angielskiego pisarza, C.S. Lewisa. Pan Tumnus jest faunem, czyli pół-człowiekiem, pół-kozłem. Ma koźle nogi, kopytka i ogon, a od pasa w górę wygląda jak człowiek. Faun mieszka w niewielkim domku w lesie, niedaleko od miejsca, które łączy dwa istniejące w książce światy – fantastyczny, czyli Narnię z realnym, czyli prowincjonalną Anglią czasu II wojny światowej.

Domek pana Tumnusa jest urządzony bardzo przytulnie, w środku jest dywan, fotele, stół i szafka, a także kominek. Faun ma dobre serce, ale zmuszony przez Białą Czarownicę, władająca Narnią, porywa dla niej dzieci, jakie napotka w okolicy. Wiedźma boi się wszystkich dzieci, bo z przepowiedni wynika, że kiedyś pozbawią jej władzy. Dlatego zastrasza pana Tumnusa i zmusza go do współpracy. Faun jednak nie daje się do końca zniewolić, kiedy spotyka Łucję, najmłodszą z rodzeństwa przebywającego w domu profesora, która jako pierwsza znalazła wejście do Narnii przez starą szafę, rezygnuje z planu porwania dziewczynki. Pan Tumnus ma wyrzuty sumienia, mówi Łucji o niebezpieczeństwie, jakie czyha na dzieci w Narnii. Być może podoba mu się dobroć dziewczynki, jej naturalność i brak wyrachowania czy obłudy. Tak czy inaczej, pan Tumnus sporo ryzykuje, bo szybko spotyka go zemsta ze strony czarownicy, zostaje porwany na zamek i zamieniony w kamień. Dopiero szlachetny lew Aslan przywraca mu zwykłą postać.

Faun tęskni za dawnym życiem w Narnii, śpiewem ptaków, ciepłem, nie lubi wiecznej zimy i panowania Białej Wiedźmy. Pojawienie się Łucji jest dla niego przełomem, wcześniej pewnie wahał się i nie wiedział co zrobić, teraz wybiera nieposłuszeństwo wobec czarownicy i pomaga dziewczynce. Postać pana Tumnusa to jakby odbicie postaw wielu niezdecydowanych osób, nie podoba im się panowanie wiedźmy, ale nie mają siły, by się jej przeciwstawić, nie potrafią się też dobrze zorganizować. Dopiero jakieś wydarzenie powoduje, że stają się  aktywni, zajmują określone stanowisko. Pan Tumnus jest człowiekiem słabym, żałuje, że służy złej czarownicy, ale jednocześnie ma w sobie dość siły, by się z tego podporządkowania wyrwać. I to właśnie jest najważniejsze – umiejętność dokonywania właściwych wyborów. Faun to potrafi, dlatego jego zachowania zasługuje na pozytywną ocenę.