Deizm - filozofia, przedstawiciele. Charakterystyka deizmu

Deizm to pogląd filozoficzny, będący efektem wzmożonego krytycyzmu epoki oświecenia, a tym samym – sceptycznego podejścia do spraw religii chrześcijańskiej. Deizm, choć był myśleniem radykalnym, to jednak nie godził – w przeciwieństwie do ateizmu – w podstawę wiary, czyli istnienie Boga.

Sensem wygłaszanych przez deistów poglądów było uznanie Boga jako twórcy świata, przy jednoczesnym zaprzeczeniu Jego ingerencji w kierowanie tym światem oraz życiem człowieka. Jedyną siłą rządzącą rzeczywistością według deistów jest porządek materialnego świata.

Bodźcem do rozwinięcia się deizmu w wiekach XVII i XVIII były ruchy reformacji. Pogląd ten przyjął się na gruncie takich krajów jak: Anglia, Francja, Niemcy oraz Ameryka Północna. Podstawą myślową, jaka mu sprzyjała, była idea religii naturalnej – czyli takiej, która opiera się na założeniach rozumu oraz empiryzmu. Deiści nie ufali księgom świętym i ich autorom, nie wierzyli, że można wnioskować o Bogu z tego rodzaju źródeł.

Według poglądów deistów Objawienie nie jest żadnym wiarygodnym świadectwem prawdy. Jeśli chcemy szukać dowodów poświadczających Bożą obecność, musimy ich szukać w przyrodzie, czyli tam, gdzie może działać...