Kościół marzeń - Jaki jest Kościół Twoich marzeń i co Ty możesz zrobić dla swojej parafii?

Kościół moich marzeń przede wszystkim powinien składać się z osób wierzących naprawdę, dla których życie zgodne z wolą Bożą jest prawdziwym sensem. Wielu jest bowiem katolików bigotów, którzy jedynie manifestują swoją bogobojność, wiarę, bycie „prawdziwym” wyznawcą. Jednak w praktyce okazuje się, że nie ma to pokrycia w rzeczywistości. Osoby takie są zupełnym przeciwieństwem tego, jaki powinien być człowiek kochający Boga. Nie szanują oni bliźnich, uważają się za jedynych dobrych i sprawiedliwych, ich modlitwy są pustymi słowami, za którymi nie idzie żadna reakcja duszy, mają zamknięte serce i rozum. Kościół złożony z ludzi wielkiej wiary byłby naprawdę wspaniałą wspólnotą, otwartą na inne wyznania i z nimi współdziałającą.

Kościół, jakiego można by chcieć, to wspólnota jednocząca się w wierze, ale także w życiu codziennym, mogąca być wzorem dla innych grup wyznaniowych. Osoby takie powinny trwać we wspólnocie zarówno w sytuacjach pozytywnych, jak i momentach trudnych, problematycznych i to zarówno dla wszystkich wierzących, jak dla któregoś z nich. Bardzo często dzieje się bowiem tak, że jedni katolicy przekonani o swej wyższość nad innymi nie potrafią uznać ani przyczyn niezależnych, które doprowadzają człowieka do upadku, ani jego słabości wewnętrznej.

Kościół marzeń pozbawiony byłby fanatyzmu, który sprawia, że jedność wspólnoty zostaje zerwana, a zamiast ekumenizmu mamy do czynienia z wrogością, niechęcią, odwracaniem się od inności, a nawet – nienawiścią. Kościół katolicki powinien być budowany miłością do Boga, świata i człowieka, bo to jest jego idea przewodnia, sens, który pochodzi od samego Stwórcy. Zasklepianie się w ciasnocie poglądów i szykanowanie wszystkiego, co nie jest zgodne z naszymi przekonaniami, jest wbrew woli Pana.

Kościół marzeń to także instytucja reagująca na problemy regionu, kraju, świata. Zaczynając od najbliższej okolicy, członkowie Kościoła powinni próbować z całych sił pomagać tym, którzy tego potrzebują zarówno w aspekcie materialnym, jak i duchowym. Każdy powinien znaleźć samarytański cel w życiu i próbować go realizować, bo do tego również powołał nas Bóg.