Gaston Bachelard - biografia, życiorys

Gaston Bachelard urodził się 27 czerwca 1884 roku we Francji. Pierwsze lata jego życia były naprawdę zwyczajne. Wychowywał się w przeciętnej, mieszczańskiej rodzinie.

Źródła historyczne skupiają uwagę przede wszystkim na dorobku naukowym filozofa oraz na jego działalności. Niewiele zatem wiadomo o życiu prywatnym mężczyzny. W latach młodości mieszkał w rodzinnej miejscowości Bar-sur-Aube. Tam też znalazł swoją pierwszą pracę, objął stanowisko listonosza. Był jednak niezwykle inteligentny i marzył, aby nadal się rozwijać. Interesowała go przede wszystkim filozofia, a także fizyka. Ogromne samozaparcie i upór pozwoliły mu na realizację tych pragnień.

Bachelard odebrał staranne wykształcenie. Najpierw ukończył studia fizyczne, nieco później uczył się filozofii. W końcu udało mu się dostać upragnioną pracę. Filozof pełnił odpowiedzialną i bardzo ważną funkcję, mianowicie – został profesorem na jednej z uczelni wyższych we francuskim mieście Dijon. Pracował tam aż przez dziesięć lat, od 1930 do 1940 roku. Jego kariera naukowa rozwijała się nadal w bardzo szybkim tempie. Należy dodać, iż Bachelard nieustannie pracował nad swoimi teoriami, doskonalił je i wprowadzał pewne zmiany. W latach 1940-1940 objął stanowisko profesora katedry filozofii oraz historii sztuki na uniwersytecie w Sorbonie. Było to dla mężczyzny ogromne wyróżnienie.

Gaston Bachelard reprezentował racjonalizm i pojmował go podobnie jak Kartezjusz. W rozumie ludzkim upatrywał siły i mądrości, która pozwala człowiekowi na podejmowanie decyzji i pełnię życia. W swoich filozoficznych pracach dużo uwagi poświęcił badacz epistemologii, czyli nauce o poznaniu i jego drogach. Opracował również własną teorię epistemologii historycznej. Jego wizja była jednak często krytykowana, inni badacze nie zgadzali się z Bachelardem. Większość nieporozumień wynikała ze specyficznego spojrzenia filozofa na świat, w badaczu upatrywał on istoty natchnionej, w rozumieniu romantycznym, z czym polemizowali inni. Swoje teorie i wykładnie filozoficzne Bachelard umieścił w wielu dziełach. Do najważniejszych z nich należą między innymi: „L’intuition de l’instant”, „La psychoanalyse du feu”, „La philosophie du non” („Filozofia, która mówi nie”), „L’air et les songes” czy też „L’eau et les reyes”.

Gaston Bachelard zmarł 16 października 1962 roku w Paryżu. Do dziś stanowi symbol niezwykłej wiedzy, ale przede wszystkim wiary w siebie. Mimo niskiej pozycji społecznej i dużej roli samouctwa w zdobywaniu wiedzy, osiągnął bardzo wiele.