Borys Godunow - biografia, życiorys

Borys Godunow urodził się w roku 1552. Jego życie związane było z dworem cara Iwana Groźnego, którego zresztą był doradcą. Wraz z innymi bliskim mu współpracownikami zorganizował zamach stanu, na skutek którego władca zmarł. Godunow, Bielski oraz Eiloff otruli swego władcę.

Iwan Groźny miał dwóch synów, którzy mogli przejąć rządy po nim. Byli to Fiodor i Dymitr; ten ostatni był jeszcze małym dzieckiem w chwili śmierci ojca. Oczywistym więc było, że następcą tronu zostanie Fiodor. Jaki więc cel mieli „zamachowcy” w pozbyciu się władcy? Starszy syn Iwana był upośledzony umysłowo. Nie mógł samodzielnie sprawować rządów. W grupie jego doradców znalazł się również Godunow, który za żonę wybrał carowi swą siostrę – Irenę. Od tej pory mógł sprawować władzę nad krajem i podejmować najważniejsze decyzje. Był jedną z najbliższych osób w otoczeniu Fiodora i członkiem rady regencyjnej. Oczywisty jest fakt, ze wśród członków rady było wiele nieporozumień i wciąż toczyła się walka o to, kto ma sprawować władzę. Godunow był bardzo zdeterminowany w dążeniu do celu. Udało mu się pozbyć rywali. Jedynym jego przeciwnikiem był Fiodor, który ze względu na swój stan zdrowia nie stanowił zagrożenia.

Jednakże pozostawał jeszcze mały Dymitr. Po śmierci brata to właśnie on miał odziedziczyć tron. Godunow nie mógł do tego dopuścić. Postanowił pozbyć się ostatniego pretendenta do tronu. Młodszy brat cara zaginął w tajemniczych okolicznościach. Po śmierci Fiodora władzę przejął Borys Godunow. Od tego momentu ustała dynastia Rurykowiczów.

Okres panowania cara Godunowa nie był dla Rosji szczęśliwy. Nie wynikało to w pełni z polityki władcy. Los brutalnie doświadczał kraj licznymi klęskami. Już Iwan Groźny doprowadził gospodarkę kraju do upadku. Prowadził wojny, odpierał najazdy Tatarów. Te czynniki osłabiły Rosję, a konsekwencje tych poczynań były odczuwane przez kolejne pokolenia. Duże znaczenie miał też fakt, że nie rozwijało się rolnictwo, a co za tym idzie –  handel. Chłopi masowo opuszczali swoje majątki i przenosili się do miast, aby tam szukać lepszego życia. Należało położyć temu kres. Car Borys wziął pod opiekę warstwy najniższe. Aby pomóc w odbudowie gospodarki i zachęcić chłopów do pozostawania na swej ziemi, obniżył podatki. Duchowni nie mogli nabywać ziemi. Kraj rozwijał się. Niestety nie trwało to długo. W roku 1602, w wyniku wielkiej suszy, Rosję trawiła fala głodu. Dwa lata później w kraju szalała dżuma. Władca musiał stawić czoło przeciwnościom i ratować lud. Nakazał, aby  urzędnicy odnaleźli schowane w folwarkach zboże, które miano wydawać najbiedniejszym lub sprzedawać po przystępnych cenach. Tak też się stało.

Kiedy Borys Godunow częściowo uporał się z problemami gospodarki i rolnictwa, zajął się umacnianiem fortyfikacji, rozwojem stolicy oraz budową dróg i mostów.

Jeżeli chodzi o sprawy związane z religią, to również i na tym polu car wykazał się zrozumieniem i zaradnością. Budował klasztory i cerkwie. Przekazywał kosztowności, które służyć miały podczas liturgii bądź po prostu upiększać wnętrza poświęcone Bogu. Najważniejszym jednak dokonaniem w tej kwestii było stworzenie samodzielnego moskiewskiego patriarchatu, który miał być niezależny od Konstantynopola. Miało to miejsce w roku 1589.

Rządy Borysa Godunowa przyniosły Rosji wiele dobrego. Za jego panowania kraj rozwijał się i podnosił z klęsk, z którymi niewielu władców w podobnej sytuacji poradziło by sobie tak sprawnie. Jednakże były środowiska, które uważały, że sprawuje on władzę nielegalnie, gdyż gdzieś w świecie ukrywa się następca Iwana Groźnego – Dymitr. Wiązało się to między innymi z kolejnymi wystąpieniami tzw. Dymitrów Samozwańców. Pierwsze takie wystąpienie miało miejsce w roku 1603.

Car Borys Godunow zmarł 13 maja 1605 roku, pozostawiając swojego następcę – syna Fiodora.