Henryk Pobożny - biografia, życiorys

Henryk Pobożny, syn Henryka Brodatego, urodził się między rokiem 1196 a 1207. Żoną księcia śląskiego została Anna z Przemyślidów, córka Przemysła Ottokara. Ojciec Pobożnego od najmłodszych lat uczył swego syna, jak zarządzać państwem. Liczył się z tym, że Henryk może zostać jego następcą. Książę posiadał własne pieczęcie, dwór, a także notariusza. Uczył się władać i zarządzać majątkiem.

Sytuacja w kraju była dosyć napięta. W obliczu walk i sporów Henryk Pobożny musiał zająć się  królestwem ojca, który został ranny podczas zjazdu w Gąsawie. Kolejna taka próba spotkała go dwa lat później, w roku 1229, kiedy to Henryk Brodaty został uwięziony. Z obu sytuacji Henryk Pobożny wyszedł obronną ręką i stał się partnerem swego ojca w walce o powiększanie wpływów i królestwa Henryków Śląskich. W roku 1229 brał udział w walkach o Lubusz, a cztery lata później zaangażował się w działania rozgrywające się w Wielkopolsce.

Po roku 1234 Henryk Pobożny tytułował się księciem wielkopolski i śląska. Cztery lata później przejął również ziemię małopolską, gdyż Henryk Brodaty zmarł i zostawił Pobożnemu swe dziedzictwo. Nie tylko ojciec zaufał Henrykowi, przekazując mu zawczasu klucze do królestwa. Zaufaniem darzyli go także inni władcy. Z tego tytułu stał się opiekunem wielu małych książąt, np. Mieszka Otyłego czy Bolesława Wstydliwego. W związku z pełnioną opieką, miał Henryk Pobożny władzę nad ziemią małopolską oraz opolską. Władanie tak potężnym królestwem nie było łatwe, chociażby dlatego, że chętnych do przejęcia rządów było wielu. Dwoma najgroźniejszymi rywalami byli Konrad Mazowiecki i Władysław Odoniec. Ten ostatni zmarł, nim zdążył zaszkodzić księciu śląskiemu. Miało to miejsce w czerwcu roku 1239.

Henryk Pobożny prowadził nieco inną politykę niż jego ojciec. Po pierwsze, wszedł on w porozumienie z papiestwem. Dzięki takiemu działaniu konflikt, który rozpoczął się jeszcze przed śmiercią Brodatego, został zakończony. Kolejną decyzją, która miała wpływa na rozwój sytuacji w państwie, był fakt, iż Henryk Pobożny wydał swą córkę za mąż za syna Konrada Mazowieckiego, który w przeszłości nękał ziemie Henryków, a zwłaszcza Małopolskę. Udało mu się także ocalić Lubusz przed Brandenburczykami, których Henryk pokonał w roku 1239.

Niestety, nie wszystkie wypadki rozwijały się po myśli Henryka. W  roku 1241 na ziemie polskie wkroczyli Mongołowie, którzy zaczęli grabić i pustoszyć  kraj. Żaden z władców sąsiednich państw nie wyciągnął ręki do Henryka i nie ofiarował swej pomocy. Mimo iż wsparli go templariusze i joannici, Henrykowi Pobożnemu nie udało się odeprzeć ataku wroga.

Książę zmarł dnia 9 kwietnia 1241 roku na polu walki, w bitwie pod Legnicą.