Wieczesław Mołotow - biografia, życiorys

Wieczesław Michajłowicz Mołotow na świat przyszedł dnia 9 marca 1890 w Kukarce. Od najmłodszych lat związany był z ruchami komunistycznymi. Kiedy miał lat szesnaście, w roku 1906, wstąpił w szeregi Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji. Był działaczem bardzo aktywnym, w związku z czym nie uniknął aresztowań.

Do historii przeszedł jako współpracownik dwóch wodzów rosyjskich. Mowa oczywiście o Leninie, a następnie – Stalinie. Okres działalności komunistycznej Mołotowa przypadł na okres rewolucji październikowej, która odbyła się z 24 na 25 października, a zakończyła się nocą 26 dnia tegoż miesiąca, 1917 roku. Przewrotu i obalenia władzy dokonali bolszewicy. Mołotow nie wyróżniał się niczym szczególnym na tle innych działaczy w tym burzliwym okresie. Mimo to, udało mu się zyskać zaufanie i szacunek najwyżej postawionych osobistości w Rosji. Trzy lata później, w roku 1921, objął stanowisko sekretarza KC SDPRR.

Dzięki temu, że Mołotow miał poparcie ówczesnego wodza – Stalina, mógł pretendować do wysokich stanowisk w państwie, które sukcesywnie obejmował. Został, m.in. w roku 1930, przewodniczącym Rady Komisarzy Ludowych. Przy jego udziale, w roku 1937, odbyła się „wielka czystka”. Dwa lata później, dnia 3 maja został on komisarzem spraw zagranicznych, jednocześnie piastując stanowisko premiera ZSRR. To właśnie Mołotow dnia 24 sierpnia tego samego roku podpisał pakt z Ribbentropem, który mówił o nieagresji wobec siebie Rosji i Niemiec. Miało to kluczowe znaczenie w kwestii wybuchu II wojny światowej, gdyż przywódca Niemiec – Adolf Hitler – nie musiał już się obawiać jednej z największych sił militarnych Europy – Rosji.

Kolejnym wydarzeniem z owego okresu, a dokładnie z roku 5 marca 1940, było wyrażenie zgody przez Mołotowa na wymordowanie polskich oficerów w Katyniu. W tym samym roku polityk starał się, aby Rosja mogła przystąpić do porozumienia zwanego „osią Berlin-Rzym-Tokio”. Niestety władze Niemiec nie podzielały stanowiska Mołotowa. Rok później Stalin został premierem Związku Radzieckiego. W dalszym ciągu Mołotow działał na arenie politycznej. Wiedział, jak ważne dla Związku Radzieckiego jest pozyskiwanie wciąż nowych sojuszników. Dlatego też w roku 1941 podpisał pakty o wzajemnej pomocy najpierw z Wielką Brytanią, a następnie ze Stanami Zjednoczonymi. W czasie II wojny światowej był uczestnikiem m.in. konferencji w Jałcie, w roku 1945. Wtedy to spotkali się przeciwnicy Hitlera. Wzięli w niej udział Józef Stalin, Winston Churchill oraz Franklin Delano Roosevelt. Była to jedna z najważniejszych konferencji, obok teherańskiej i poczdamskiej. Widać więc, jak ważną osobistością w ZSRR był Mołotow, skoro osobiście brał w niej udział, zasiadał wśród głów państw, które ustalały sfery wpływów w ówczesnej Europie.

Niestety po zakończeniu wojny Mołotow nie cieszył się już tak wielkim uznaniem jak niegdyś. Odsuwano go od władzy, stopniowo pozbawiając zajmowanych stanowisk. W roku 1953, razem z Malenkowem i Berią, przejął władzę po śmierci Stalina. Po raz kolejny został ministrem spraw zagranicznych. Funkcję tą sprawował jeszcze przez trzy lata. Po nieudanym zamachu na Nikitę Chruszczowa został oddelegowany do Mongolii. W roku 1961 podjęto decyzję, że polityk odejdzie na emeryturę.

Wieczesław Mołotow zmarł dnia 8 listopada 1986 roku w Moskwie.