Silvio Berlusconi - biografia, życiorys

Silvio Berlusconi na świat przyszedł dnia 29 września 1936 roku. Miejscem jego narodzin był Mediolan. Jego ojciec Luigi pracował  w banku, a matka Rosella zajmowała się domem. Polityk ma dwoje młodszego rodzeństwa, mianowicie – Marię Antoniettę i Paolo.

Jako młodzieniec Silvio zarabiał śpiewając podczas rejsów na statkach. Jak się okazało, był urodzonym przedsiębiorcą. Ukończył studia prawnicze i w roku 1962 rozpoczął działania w branży związanej z budownictwem. Na pierwszym wybudowanym przez jego firmę osiedlu powstała telewizja kablowa. W 1965 roku Silvio Berlusconi wziął ślub z Carlą Dall'Oglio. Z tego związku premier ma dwoje dzieci, tzn. Marinę i Piersilvio. Para rozstała się w roku 1985. Kolejną wybranką polityka była Veronica Laro, z którą Berlusconi ma troje dzieci – Barbarę, Eleonorę i Luigiego. Małżeństwo Silvio i Veroniki trwało od roku 1990 do 2009.

W roku 1980 Berlusconi uruchomił pierwszy kanał własnej prywatnej stacji, który nosił nazwę „Canale 5”. Regularnie, co dwa lata, pojawiały się nowe stacje. W roku 1982 rozpoczęła swą działalność „Italia 1”, a w roku 1984 „Rete 4”. Berlusconi zrzeszył kanały w ramach koncernu Mediaset. Innym koncern należącym do polityka był Fininvest, który świadczył różnorakie usługi, np. wydawnicze, reklamowe, ubezpieczeniowe, bankowe czy związane z mediami. Działalność tą Berlusconi założył w roku 1978. W 1986 roku został prezesem klubu piłkarskiego AC Milan.

Kariera polityczna Berlusconiego zaczęła się rozwijać w roku 1994, kiedy to został przewodniczącym własnej partii Forza Italia, która w marcu tegoż roku zawarła koalicję z Sojuszem Narodowym i Ligą Północną. Kiedy ta ostatnia wycofała się z porozumienia, sojusz upadł, a miało to miejsce dnia 22 grudnia. W tym czasie Berlusconi został  mianowany  premierem Włoch. Funkcję tę pełnił przez niespełna rok.

Czynny udział w polityce Berlusconi zaczął brać dopiero w roku 2001, kiedy to stanął na czele partii „Dom Wolności”. Kolejny raz objął stanowisko premiera. Funkcję tę pełnił do roku 2006. Dwa lata później ponownie piastował urząd premiera Włoch.