Kazimierz Odnowiciel - biografia, życiorys

Kazimierz Odnowiciel urodził się 25 lipca 1016 roku. Jego rodzicami byli Mieszko II i Rycheza. Kiedy miał lat zaledwie dziesięć, został oddany do klasztoru. Miał w nim pobierać nauki. Prawdopodobnie rodzice chcieli, aby zdobył w nim wykształcenie. Ogólna praktyka stanowiła, iż syn władcy, który był oddawany pod opiekę duchownym, nie był przeznaczony do roli władcy, ale duchownego.

Po śmierci Mieszka II sytuacja w kraju zaczęła się pogarszać. Upadała gospodarka, obyczaje i religia. Rządy Bezpryma w znacznym stopniu przyczyniły się do takiego stanu rzeczy. Na Mazowszu i na Pomorzu utworzyły się państwa, w których władzę sprawowali miejscowi magnaci. W roku 1034 Kazimierz przejął władzę, jednakże niedługo po tym musiał uchodzić na Węgry, skąd następnie udał się do Niemiec. Do kraju powrócił dopiero kilka lat później, ok. roku 1039. Henryk III pomógł Piastowi uporać się z kryzysem w państwie, które zostało zaatakowane przez Brzetysława I. Swojego wsparcia udzielił również Jarosław Mądry.

Rok po powrocie do kraju Kazimierz poślubił Marię Dobroniegę oraz wkroczył do Wielkopolski, a następnie osiadł w Krakowie. W roku 1047 władca pokonał magnatów z Mazowsza i Pomorza, a także odzyskał Śląsk.

Nie tylko okiełznaniu samowoli możnych musiał Kazimierz stawić czoła. Do jego obowiązku należało również odbudowanie życia duchowego w kraju. Z tego powodu w roku 1046 w Krakowie ponownie mieściło się biskupstwo, na czele którego stanął duchowny Aron. Kolejnym – odbudowanym – było biskupstwo wrocławskie. Powoli przywracane były dawne porządki. Niestety arcybiskupstwo gnieźnieńskie nie zostało odrestaurowane.

Kazimierz Odnowiciel starał się wydobyć Polskę z kryzysu gospodarczego i upadku moralnego. Zmarł 28 listopada 1058 roku w Poznaniu. Bolesław II Śmiały objął władzę po ojcu.