Doktryna Iwanowa - definicja, opracowanie

Doktryna Iwanowa, której twórcą jest rosyjski polityk Siergiej Iwanow, została sformułowana w 2003 roku. Powstała ona jako efekt oddziaływania skutków globalnych ataku z 11 września 2001 roku. Ma stanowić zabezpieczenie Rosji przed podobną sytuacją. Iwanow pełnił wówczas funkcję ministra obrony Federacji Rosyjskiej, obecnie piastuje stanowisko pierwszego wicepremiera.  

Główne założenia doktryny Iwanowa dotyczą dopuszczalnych, a nawet wymaganych zachowań o charakterze prewencyjnym w przypadku, gdy zachodzą podejrzenia co do możliwości wystąpienia ataku terrorystycznego. Wówczas Rosjanie mają prawo zastosować wszelkie czynności, aby zapobiec ewentualnemu atakowi. Do nich zalicza się, między innymi, uprzednią akcję zbrojną, zainicjowaną przez Rosję.

Siergiej Iwanow od momentu ataku na Stany Zjednoczone postulował zaostrzenie działań zmierzających w kierunku zapewnienia bezpieczeństwa swojej ojczyźnie i jej obywatelom. W 2002 roku podjął próby mające na celu przekonanie rządu rosyjskiego o konieczności przeprowadzenia ataku na potencjalną siedzibę terrorystów w gruzińskim wąwozie Pankisi. Dlatego też polityka prewencyjna wobec przypuszczalnych działań i siedzib terrorystów jest najważniejszym elementem tej teorii. Działania te powinny być przeprowadzane szybko oraz sprawnie, z zaskoczenia oraz z pozytywnym skutkiem.

Wpływ doktryny stworzonej przez Iwanowa jest niebagatelny na aktualne kształtowanie wyglądu oraz programu polityki zagranicznej Rosji. Z powodu charakteryzowania się postawą agresywną, zdecydowaną i dominującą, pozyskała ona wielu propagatorów wśród obywateli.