Doktryna Carranzy - definicja, opracowanie

Doktryna Carranzy obejmuje zbiór podstawowych zasad polityki zagranicznej, prowadzonej przez władze Meksyku w latach dwudziestych XX wieku. Została ona ogłoszona przez prezydenta Venustiano Carranzy, który w 1918 roku sprawował ten urząd. Marzeniem prezydenta było utworzenie nowego ładu politycznego oraz wprowadzenie szeregu reform w kraju.

Doktryna Carranzy skupiała się na zapewnieniu równego traktowania wobec wszystkich państw. Funkcjonował całkowity zakaz ingerowania i interweniowania w politykę wewnętrzną innych krajów. Carranza proklamował także zaprowadzenie równego traktowania wobec przepisów prawa obywateli Meksyku oraz cudzoziemców przebywających na terenie tego kraju. Doktryna prezydenta miała na celu zaprowadzenie zupełnie nowego porządku w utartym zwyczaju prowadzenia polityki zagranicznej. Miała ona być niezależna, zarówno w ujęciu polityki zagranicznej, jak i prawodawstwa o charakterze narodowym. Meksyk z założenia miał być państwem, które nie podlegało wpływom innych państw w żadnym aspekcie politycznym.

Dlatego też odmówiono Stanom Zjednoczonym prawa ingerowania w kwestiach związanych z obroną własności prywatnej, która znajdowała się w posiadaniu obcokrajowców....