Zimna wojna - przyczyny. Geneza zimnej wojny - opis

Za początek zimnej wojny przyjmuje się dzień 5 marca 1946 roku, kiedy to Winston Churchill wygłosił w Stanach Zjednoczonych, w Fulton przemówienie, w którym stwierdzał: „Od Szczecina nad Bałtykiem do Triestu nad Adriatykiem rozciąga się  żelazna kurtyna dzieląc nasz Kontynent. Poza tą linią pozostały stolice tego, co dawniej było Europą Środkową i Wschodnią. Warszawa, Berlin, Praga, Wiedeń, Budapeszt, Belgrad, Bukareszt i Sofia, wszystkie te sławne miasta i wszyscy ich mieszkańcy leżą w czymś, co trzeba nazwać strefą sowiecką, są one wszystkie poddane, w takiej czy innej formie, wpływowi sowieckiemu, ale także - w wysokiej i rosnącej mierze - kontroli ze strony Moskwy”. Była to odpowiedź na styczniowe stwierdzenie Stalina o braku porozumienia pomiędzy kapitalizmem a komunizmem. Zostało to odebrane jako zapowiedź możliwych zbrojeń ze strony sowietów, zwłaszcza, że była mowa o tym, że Moskwa w ciągu najbliższych lat przygotuje się na każdą ewentualność.

Stalin miał jednak rację - kapitalizm i komunizm nie mogły koegzystować i ta podstawowa prawda  leżałoawłaśnie u podstaw zimnej wojny. Sojusz między ZSRR a Zachodem został zawarty na czas walki ze wspólnym wrogiem - faszyzmem. Jednak demokracja i socjalizm nie miały wspólnych idei, wspólnych planów i dążeń. Opierały się na zupełnie innych celach i systemie wartości. Dodatkowo ZSRR, zdobywając strefę wpływów i ustanawiając swoją dominację w Europie Środkowej oraz na Bałkanach osiągnęło swój cel. Od tej chwili państwa Zachodu mogły być już tylko zagrożeniem dla potęgi sowieckiej Rosji.

Pierwszym poważnym incydentem zimnej wojny był tzw.: I kryzys berliński, czyli blokada Berlina przez ZSRR, trwająca 11 miesięcy od 23/24 czerwca 1948 roku (co stanowiło odpowiedź Moskwy na wprowadzenie zachodnioniemieckiej marki jako waluty w niemieckich strefach okupacyjnych, gdzie kontrolę sprawowała Wielka Brytania, Stany Zjednoczone oraz Francja).