Monarchia Ludwika XIV

Ludwik XIV urodził się w 1638 r i zmarł w 1715. Od 1643  był królem Francji. Należał do dynastii Burbonów. Był jednym z najbardziej charakterystycznych postaci francuskich władców, objął rządy mając zaledwie 5 lat. Faktyczną władzę we Francji sprawował w tym czasie pierwszy minister, J. Mazarin. Ludwik XIV objął rządy osobiście dopiero po śmierci Mazarina. Szybko dobrał sobie idealnych doradców - J. B. Colberta, Louvois’a i Vaubana. Rozpoczął proces budowy państwa, szybko rozwinął gospodarkę i administrację. Umocnił armię i wojsko. Zapewnił Francji mocną pozycję na arenie międzynarodowej. Francja stała się państwem bogatym i dobrze zarządzającym.

Rządy Ludwika XIV zwykło określać się mianem rządami absolutnymi, a termin określający sprawowanie jego rządów przeszedł do historii pod nazwą absolutyzmu. Ludwik XIV nie brał pod uwagę sprzeciwów i błędów, jego słynne powiedzenie przeszło do historii - „państwo to ja”. Odwołał edykt nantejski w 1685 roku, który gwarantował hugenotom wolność wyznania, co spowodowało znaczną migrację, a wielu ludzi opuściło Francję przed obawą wobec represji. Ludwik XIV wybudował wspaniałą rezydencję w Wersalu i przeniósł się do niej w 1682 roku. Sprowadził tam znaczną część arystokracji i rozpoczął życie dworskie. Ludwik XIV zlikwidował całkowicie opozycję gdyż pozbawił ją wstępu na dwory, przez co nie mogła szukać poparcia u innych grup.

W 1666 roku Ludwik powołał Akademię Nauk, był mecenasem kultury, sztuki i nauki. Skupił wokół siebie elitę artystyczną i na swoim dworze zadbał o jej rozwój. Rozwinął teatr, przedstawienia i bale. Cała Europa zachwycała się rządami absolutnymi Ludwika XIV. Król Francji nie miał opozycji, więc mógł spokojnie prowadzić politykę zagraniczną, przyłączył do Francji część hiszpańskich Niderlandów a w 1674 roku Franche-Comte. Wcielił do Francji wiele miast nadreńskich, Strasburg i kilka miast niderlandzkich. Mocarstwa zachodnie zaniepokoiła ta swoboda Ludwika XIV przez co król Francji zmuszony został oddać niektóre terytoria. W latach 1702-1714 Ludwik toczył tzw. wojnę sukcesyjną o tron hiszpański. Wygrał, obsadzając na tronie hiszpańskim swojego wnuka Filipa V. Rządy Ludwika XIV to czasy największej świetności francuskiej, jego następcą został Ludwik XV jego prawnuk.