Wojna błyskawiczna na Zachodzie w roku 1940

Po zajęciu Polski w 1939 roku oraz sukcesach armii niemieckiej w Skandynawii stało się pewne, że Hitler skieruje kolejne uderzenie na zachód Europy. Mimo to armia Francji, która była głównym celem ataku, nie podejmowała żadnych działań zaczepnych. Francuskie dowództwo było przekonane, że linia Maginota, osłaniająca wschodnią granicę kraju, zatrzyma każde potencjalne uderzenie. Wydarzenia z maja 1940 pokazały, jak bardzo błędne było to mniemanie.

Operacja pod kryptonimie „Fall Gelb” rozpoczęła się 10 maja 1940 roku. Wojska Niemieckie, błyskawicznym marszem oraz dzięki desantom i wsparciu powietrznemu, zajęły Holandię. Podpisała ona akt kapitulacji 14 maja po nalotach dywanowych na Rotterdam, a rząd holenderski wyjechał za granice kraju. Nadal jednak trwały walki w Belgii. Głównym zadaniem wojsk niemieckich w tym regionie było odciągnięcie uwagi Aliantów od ataku, który został przeprowadzony w Ardenach. Pozwoliło to Niemcom przedrzeć się przez masyw górski i przełamać front w okolicach Sedanu. Ponadto armii III Rzeszy udało się okrążyć wojska francusko-brytyjsko-belgijskie w rejonie Dunkierki. 26 maja wojska alianckie podjęły decyzje o ewakuacji swych wojsk z tych terenów. 28 maja Belgia skapitulowała,...