Kłótnia u Borynów przed ślubem Macieja z Jagną - zinterpretuj fragment, scharakteryzuj postaci - Władysław Reymont „Chłopi”

Reymont przedstawił w „Chłopach” obraz polskiej wsi z przełomu XIX i XX wieku z jej zwyczajami, obyczajowością i charakterystycznymi dla siebie konwenansami. Ich odzwierciedleniem stały się bardzo skomplikowane i trudne relacje panujące w rodzinie najbogatszego gospodarza - Macieja Boryny. 

Zasadniczy dla całej powieści konflikt zogniskował się w osobie Jagny – pięknej, ale dosyć nieczułej i mocno skupionej na sobie dziewczyny, z którą Boryna postanawia ożenić się, by uniknąć konieczności przepisania swojej ziemi na dzieci – Antka i jego siostrę. Powodem takiej decyzji mogło być pewnego rodzaju rozczarowanie potomstwem, zwłaszcza zaś Antkiem, którego od ojca oddziela specyficzny mur agresji, niezrozumienia i wzajemnych pretensji; stary gospodarz z pewnością myślał jednak przede wszystkim o swej własnej przyszłości, obawiając się, że padnie ofiarą podobnej niewdzięczności, jak pomagająca w jego gospodarstwie Jagustynką, która została wygnana z własnego gospodarstwa zaraz po przepisaniu ziemi na dzieci. Motywacje Boryny nie znajdują jednak zrozumienia w oczach syna i zięcia, którzy małżeństwo z młodą kobietą o nienajlepszej reputacji uznają za eksces bogatego gospodarza i złośliwość wobec spadkobierców.

Rozgoryczenie Antka z powodu utraty należnej mu ziemi pogłębia również kwestia o z goła odmiennym charakterze – młodego Borynę połączył z Jagną romans, o którym mężczyzna nie potrafi zapomnieć, traktując poniekąd jej małżeństwo z ojcem jako osobistą zniewagę. Gromadzone od dłuższego czasu emocje wybuchną na wieść o ustaleniu daty ślubu w kościele, co ostatecznie przypieczętowuje bolesny dla Antka układ i odbiera nadzieję na to, że małżeństwo nie dojdzie do skutku. Tego dnia w domu Borynów dochodzi do gwałtownej kłótni, która rozpocznie się ostrymi pretensjami syna i zięcia wobec Boryny z powodu ich krzywdy materialnej w postaci utraty ziemi, a zaogni na skutek komentarzy wszystkich zebranych na temat złego prowadzenia się Jagny. Nawiązuje się bójka, do której Antka popycha poczucie „ograbienia” go przez ojca z godności – zarówno gospodarskiej, jak i czysto męskiej, związanej z jego relacją z Jagną, o której co prawda nigdy nie mówiło się u Borynów głośno, ale o której wszystkim było wiadomo od dawna. Swoim małżeństwem Maciej odbiera Antkowi dobrobyt, na który mężczyzna ciężko pracował od wielu lat, oraz kobietę, którą kochał skrycie z wzajemnością - o ile możemy powiedzieć, że Jagna potrafiła kochać kogokolwiek poza samą sobą. 

W kłótni uczestniczy jeszcze jedna osoba, której krzywda - choć wyrażona najciszej - zdaje się najbardziej bolesna. Jest to Hanka, żona Antka, która spośród wszystkich Borynów ma największe podstawy, by nienawidzić Jagnę i czuć się upokorzona wprowadzeniem jej do gospodarstwa, jakim miała w przyszłości zarządzać. Hanka wie o romansie swojego męża z atrakcyjną panną, swoje cierpienie trzyma jednak bardzo długo w ukryciu, nie chcąc dodatkowo drażnić nim Antka. Kiedy jednak okazuje się, że Jagna ma zająć jej miejsce jako gospodyni najbogatszego domu w całej wsi, miara goryczy zostaje przebrana i wybucha w serii obelg określających wątpliwą moralność dziewczyny. Hanka pozwoli sobie tylko na tyle i aż na tyle – obraza narzeczonej stanie się ostatnim krokiem do bójki, po której Boryna wyrzuci syna i jego rodzinę z domu. Antkowie zostaną w ten sposób odarci z czegoś więcej, niż tylko prozaicznie rozumiany majątek – niefortunne małżeństwo odbiera im społeczny szacunek, jaki odzyskają dopiero w finale powieści, gdy Jagna zostanie ukarana za swoje przewinienia i wykluczona ze wspólnoty mieszkańców Lipiec.