Marketing polityczny w Polsce - charakterystyka

Marketingiem politycznym określa się szczególny sposób komunikacji występujący na rynku politycznym. Stosuje się w nim specjalne techniki będące połączenie nauk socjologicznych oraz marketingu handlowego. 

Jednym z celów marketingu politycznego jest kreowanie wizerunków kandydatów i zdobycie dla nich jak największego poparcia społeczeństwa. Dąży się do wyróżnienia danej osoby na tle jego rywali politycznych. Największą intensywność działania te przyjmują w trakcie kampanii wyborczej do organów przedstawicielskich. 

Wśród technik marketingu politycznego wyróżnić można polityczny public relations, kreowanie i dbanie o odpowiedni wizerunek kandydata w mediach, osiągnięcie jak najwyższego miejsca w prowadzonych sondażach oraz zbudowanie strategii wyborczej. Istnieją specjalne profesje odpowiadające za kreację wizerunku politycznego jak np.: specjaliści od spraw komunikacji masowej, techniki reklamy czy trenerzy zajmujący się technikami potrzebnymi podczas wystąpień publicznych. Na potrzeby rynku politycznego powstały specjalne agencje specjalizujące się w tym rodzaju marketingu. 

Pierwszy raz techniki te zostały zastosowanie podczas wyborów prezydenckich w Stanach zjednoczonych w 1952 roku. W Polsce marketing polityczny pojawił się po przemianach ustrojowych. Pierwszy raz użyto go podczas wyborów w czerwcu 1989 roku. Kampanią wyborczą Solidarności prowadził francuski specjalista Jacques Seguel. Uznaje się go za jednego  najbardziej znanych twórców reklamy. Przed prowadzeniem działań w Polsce zajmował się także marketingiem politycznym podczas wyborów prezydenckich we Francji oraz bacznie przyglądał się kampaniom w Stanach Zjednoczonych, Ten sam człowiek zajmował się potem wizerunkiem kandydata na prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego.

Mimo, iż w naszym kraju pojawia się coraz więcej specjalistów i agencji zajmujących się marketingiem politycznym uznaje się, iż nadal jest on w Polsce na niskim poziomie w porównaniu z innymi państwami demokratycznymi. Rynek marketingu politycznego nadal jest dość mały a eksperci mający zajmować się wizerunkiem partii i kandydatów zazwyczaj nie są apolityczny co przekłada się na niski poziom ich działań. Dodatkowo zwraca się uwagę, iż poparcie dla kandydatów zbierane jest jedynie chwilowo, podczas gdy działania powinny dążyć do zbudowania stałego poparcia. Krytykowane jest także bezwiedne kopiowanie wybiórczych technik zastosowanych w innych krajach zamiast tworzenia rozbudowanych i dostosowanych do Polskich realiów kampanii wyborczych.  

Jako odpowiedź na te głosy krytyki warto jednak zwrócić uwagę na młodość Polskiej demokracji a co za tym idzie dopiero wprowadzanie technik marketingu politycznego.