Jan Kazimierz Waza - biografia, życiorys

Jan Kazimierz Waza urodził się 22 marca 1609 roku w Krakowie. Jego rodzicami byli Zygmunt III Waza i Konstancja z Habsburgów. Kiedy był małym księciem, opiekę nad nim sprawowała ochmistrzyni Urszula Gienger, a lekcji młodemu Janowi Kazimierzowi udzielali duchowni z zakonu jezuitów. Następca tronu bardzo szybko miał nauczyć się sztuki walki. Już mając zaledwie lat dwadzieścia, w roku 1629, wziął udział w walce ze Szwedami, zaangażował się w kwestię turecką oraz wojnę smoleńską. Zygmunt III dawał księciu wiele swobody i powierzał ważne zadania. W roku 1635 negocjował on warunki pomocy, jakiej mieli udzielić Habsburgowie Polsce, w kolejnym starciu z wojskami szwedzkimi. Objął nawet dowództwo nad jednym z regimentów. 

Ponieważ Jan Kazimierz miał otrzymać księstwo Kurlandii, a sejm owej obietnicy nie dotrzymał, postanowił on wyjechać z kraju w roku 1638. Podążał do Hiszpanii aby następnie zostać wicekrólem Portugalii. Niestety jego plany nie powiodły się ponieważ został pojmany na terytorium Francji. Postawiono mu zarzut szpiegostwa i więziono przez ok. dwa lata. Po uwolnieniu Jana, co stało się przy udziale polskiej delegacji, wyjechał on do Włoch. Tam przebywał w zakonie w Loreto. Papież nadał mu godność kardynała (1646 rok). Prawdopodobnie książę nie planował życia w stanie duchownym. 

Po powrocie do kraju, w roku 1647, okazało się, że Jan Kazimierz jest jedynym pretendentem do tronu polskiego. Oficjalnie królem mianowano go dnia 20 listopada roku następnego, a koronacja odbyła się 17 stycznia 1649 roku na Wawelu. 

Okres panowania Jana Kazimierza Wazy z całą pewnością nie należał do spokojnych. Już w roku 1948, na południowym wschodzie kraju wybuchło powstanie Chmielnickiego. Pierwszy zryw trwał do roku 1649. Kolejny zatarg rozpoczął się w roku 1651 i trwał do roku 1654, kiedy to na skutek ingerencji rosyjskiej, wojna domowa przekształciła się w wojnę polsko-rosyjską, trwającą do roku 1667. Wojska Jana Kazimierza walczyły m.in. pod Zborowem czy Beresteczkiem. 

W tym czasie, w latach 1655-1660, Polacy zmagali się z jeszcze jednym wrogiem - Szwecją. Karol X Gustaw był bezwzględnym przeciwnikiem. Jan Kazimierz, zdając sobie sprawę z sytuacji, w jakiej znalazł się kraj postanowił wezwać naród do walki z wrogiem. Sam również ruszył do boju. Walczył w Warszawie, Krakowie oraz w Toruniu. Walki zakończyły się pokojem podpisanym w Oliwie. 

Kiedy wojska szwedzkie wycofały się z terytorium Polski, Rosjanie chcieli na nowo wywołać konflikt i rozpocząć walki. Wróg został pokonany przez wojska Stefana Czarnieckiego i Jerzego Lubomirskiego. Król Jan Kazimierz trzy lata później postanowił zaatakować wschodniego sąsiada. Nie miała ona jednak zbyt wielkiego znaczenia. I była raczej nieudana. 

W roku 1668 król abdykował. Jan Kazimierz Waza zmarł dnia 16 grudnia 1672 roku w Nevers.