Ignacy Daszyński - biografia, życiorys

Ignacy Daszyński to polski polityk, reprezentant partii socjalistycznej, współzałożyciel PPSD, premier rządu lubelskiego w 1918 roku. Był również marszałkiem sejmu w okresie 1928-1930. 

Urodził się na Podolu jako syn urzędnika starostwa. W 1872 roku rozpoczął edukację w Zbarażu, nauczył się kilku języków. Po śmierci ojca zamieszkał z matką w Drohobyczu, tam też rozpoczął pierwszą pracę. W 1886 roku został nauczycielem znajomych dzieci. Dostał się na Uniwersytet Jagielloński, uczęszczał na wydział filozofii. Nie skończył studiów ze względu na trudną sytuację materialną.

Wyjechał do Szwajcarii, gdzie podjął studia w Zurychu. W tym czasie poznał Różę Luksemburg, Gabriela Narutowicza i Juliana Marchlewskiego. Po powrocie do kraju zamieszkał najpierw w Krakowie, a później we Lwowie. W Galicji chciał zjednoczyć ruch robotniczy. 7 listopada 1890 miał miejsce zgromadzenie, podczas którego podjęto decyzję o powołaniu do życia oficjalnej i legalnie działającej Partii Robotniczej. 

Po dostaniu się do parlamentu, Daszyński został szefem klubu poselskiego Związku Posłów Socjalno-Demokratycznego. W 1900 Ignacy Daszyński został ponownie wybrany do Rady Państwa. 12 maja 1902 Daszyński został radnym Krakowa. Po wybuchu rewolucji w 1905 brał udział w demonstracji na Rynku w Krakowie. 

5 października Daszyński podpisał dokument, w którym członkowie izby austriackiego parlamentu złożyli deklarację, że uważają się od tej pory za obywateli polskich. 

7 listopada 1918 roku w Lublinie powstał Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej. Premierem rządu został Daszyński. Polityk skierował manifest do Polaków, aby wzięli sprawy w swoje ręce i budowali niepodległe państwo.. 

Daszyński wystartował w pierwszych powojennych wyborach do polskiego Sejmu. Dzięki niemu utworzono PPS. Po wyjściu z rządu skupił się na opracowaniu konstytucji, która weszła w życie 17 marca 1921 roku. W wyniku wyborów z 5 listopada 1922, Daszyński ponownie został posłem. W 1928 roku został wybrany na marszałka sejmu, przyczynił się do utworzenia Centrolewu – bloku ugrupowań sanacyjnych.