Emily Dickinson - biografia, życiorys

Emily Dickinson urodziła się 10 grudnia 1830 roku w Amherst, w stanie Massachussets. Pochodziła z rodziny, w której panował rygor. Ojciec był właścicielem dużego majątku ziemskiego, natomiast matka zajmowała się wychowywaniem dzieci. Rodzicie dołożyli wszelkich starań, aby ich pociechy zdobyły staranne wykształcenie.

Dickinson od najmłodszych lat wykazywała duże zainteresowanie literaturą oraz muzyką. Czytała dzieła znanych pisarzy, wspaniale grała na fortepianie. Emily uczęszczała do szkoły w rodzinnym mieście. W placówce, podobnie jak w domu, panowała dyscyplina. Dziewczynka była wychowywana na posłuszną i grzeczną kobietę. W roku 1840 pisarka rozpoczęła studia w Amherst Academy, szkole, którą w przeszłości założył jej dziadek. W czasie studiów uczyła się rozmaitych przedmiotów, miała naprawdę rozległe zainteresowania. Pobierała lekcje z biologii, botaniki, filozofii, literatury klasycznej oraz historii. W czasie studiów sporo chorowała, dlatego zmuszona była do częstych urlopów. Miewała problemy nie tylko fizyczne, ale także psychiczne. Męczyła ją wizja śmierci osób bliskich, obsesyjnie bała się trudnych życiowych momentów. Pisarka załamała się po śmierci swojego kuzyna, dlatego rodzina wysłała ją do Bostonu.

Nowe miejsce miało pomóc w odzyskaniu wewnętrznej równowagi. Po jakimś czasie Dickinson odzyskała wiarę w siebie i wróciła na studia. Ukończyła je w roku 1847. Wtedy postanowiła, że nie przerwie edukacji i rozpoczęła naukę w seminarium. Nie była tam zbyt szczęśliwa, nie odpowiadał jej rygor oraz przesadna dyscyplina. Poza tym ojciec artystki nalegał, aby wróciła do domu i pomogła w gospodarstwie. Dickinson przerwała więc naukę i udała się do rodzinnego miasteczka. Zajęła się opieką nad domem, pracą w gospodarstwie oraz sprawami lokalnej społeczności. W tej miejscowości pozostała już do końca życia. Nigdy też nie wyszła za mąż. Rodzicie chcieli ją mieć przez cały czas przy sobie; być może był to powód, dla którego Dickinson nie założyła własnej rodziny.

Emily zaczęła tworzyć swoje wiersze mając około trzydziestu lat. Marzyła o karierze pisarki, dlatego wysłała w 1862 roku utwory do wydawnictwa „Atlanthic Monthly”. Wówczas odrzucono jej poezję, ponieważ była zbyt nowatorska. Jednak artystka nie poddawała się. Udało się jej anonimowo opublikować siedem wierszy. Ale po śmierci Emily, jej siostra zadbała o literacki dorobek kobiety. Dołożyła wszelkich starań, aby twórczość Dickinson została wydana i doceniona przez odbiorców. Wiersze publikowane były kilkakrotnie, ale nie w całości, lub też z pewną korektą. Dopiero w  roku 1955 ukazały się wszystkie utwory pisarki i zdobyły ogromną sławę.

Emily Dickinson zmarła 15 maja 1886 roku w rodzinnej miejscowości.