Edward Osóbka-Morawski - biografia, życiorys

Edward Osóbka-Morawski to polski działacz polityczny o pseudonimie Janusz. Był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej od 1928 roku oraz członkiem Komitetu Centralnego Robotniczej Polskiej Partii Socjalistów. Morawski zasiadał w sejmie jako premier Rządu Tymczasowego i Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej. 

Polityk urodził się 5 października 1909 roku w rodzinie wielodzietnej jako syn rolnika i pracownika tartaku. Szkołę podstawową ukończył w Bliżynie oraz podjął pracę przy budowie amunicji w Skarżysku. Objął posadę praktykanta gminnego, a następnie pracował w urzędzie gminy w Duraczowie. W tym okresie życia wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej i Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych. Został zwolniony z pracy, ponieważ brał udział w agitacjach przed wyborami samorządowymi. 

W Wieluniu podjął działalność polityczną w Spółdzielczej Centrali Handlowej. W 1936 roku przyjechał do Warszawy i rozpoczął pracę w oddziałach Związków Zawodowych Pracowników Spółdzielczych. Był członkiem organizacji „Szklane Domy” Okręgowej Rady "Społem", Zarządu Towarzystwa Wolnomyślicieli, redakcji "Chłopskiej Prawdy" oraz sekretarzem Centralnej Sekcji Spółdzielczej przy Zarządzie Głównym TUR. Bolesław Bierut został jego księgowym w Spółdzielni Spożywców „Wyzwolenie”.

W czasie kampanii wrześniowej kierował zaopatrzeniem Spółdzielni Spożywców „Wyzwolenie”, udał się do radzieckiej strefy okupacyjnej, zatrzymał się na trzy miesiące w Hajnówce, skąd wyjeżdżał na Ukrainę i Białoruś. Pod koniec 1939 roku wrócił do Warszawy i rozpoczął współpracę z Adamem Próchnickim i zorganizował ugrupowanie, które głosiło hasła „Wolność, Równość, Niepodległość”.

Na II zjeździe w 1943 roku został członkiem Komitetu Centralnego RPPS. Został wiceprzewodniczącym KRN i wyruszył na Moskwę, aby nawiązać kontakty z komunistami polskimi, którzy przebywali w ZSRR. Stalin uznał Osóbkę za przedstawiciela narodu polskiego i KRN. W 1944 roku w Moskwie podpisał tajne porozumienie z Mołotowem w sprawie uznania linii Curzona na wschodniej granicy kraju. Mianowany przedstawicielem PKWN, przyjechał do Chełma, skąd wygłosił manifest. 

Od 1944 roku Osóbka-Morawski był kierownikiem resortów rolnictwa i reform rolnych. Wspólnie z Bolesławem Bierutem podpisał „Dekret o ochronie państwa” i został premierem rządu tymczasowego. Popierał politykę Stalina, podpisał z nim układ przyjaźni, jak i wiele innych niekorzystnych dokumentów dla kraju. W okresie 1947-1952 był posłem na sejm. W 1956 roku wstąpił do PZPR. Umarł 9 stycznia 1997 roku w Warszawie.