Gabriel Narutowicz - biografia, życiorys

Gabriel Narutowicz, pierwszy prezydent II Rzeczypospolitej Polskiej, urodził się w Teleszach na Żmudzi w 1865 roku. Jego rodzina miała pochodzenie szlacheckie i głębokie patriotyczne tradycje. Jan Narutowicz za walkę w powstaniu styczniowym trafił na rok do więzienia. Zmarł niedługo po urodzeniu syna. Dzieciństwo młodego Gabriela ukształtowała więc jego matka, Wiktoria ze Szczepkowskich. Była kobietą wykształconą i wpoiła synowi zamiłowanie do filozofii oświecenia. Aby uniknąć postępującej na Żmudzi rusyfikacji, rodzina przeniosła się do łotewskiej Lipawy, w której Narutowicz ukończył gimnazjum. Studia wyższe rozpoczął w Petersburgu na Wydziale Matematyczno-Fizycznym, ale nie ukończył ich z powodu choroby. Od 1887 do 1891 roku kształcił się na Politechnice z Zurychu. W 1895 roku przyjął obywatelstwo szwajcarskie.

Nie mógł powrócić do Polski z powodu pomocy, której udzielał Polakom represjonowanym przez carat oraz działalności w partii Proletariat. W Szwajcarii rozwijał się zawodowo. Od 1895 roku pełnił funkcję dyrektora sekcji regulacji Renu. Na polu inżynierii osiągał ogromne sukcesy – jego prace zostały wyróżnione na Wystawie Międzynarodowej w Paryżu w 1896 roku. Jest również uważany za pioniera elektryfikacji Szwajcarii....