Wojna polsko-krzyżacka (1519-1521) - ostatnia wojna z Zakonem - Hołd pruski

Problematyczny zapis w traktacie toruńskim z roku 1466 o lennej zależności Prus Książęcych od Rzeczpospolitej stał się przez następne półwiecze przyczyną sporów i konfliktów na linii Kraków-Królewiec. Niezłomna postawa Fryderyka Wettyna, wielkiego mistrza zakonnego z lat 1498-1510, oraz kolejne fiaska rozmów z jego następcą Albrechtem Hohenzollernem doprowadziły do skrajnego wzrostu napięcia we wzajemnych stosunkach oraz – w konsekwencji – do wybuchu wojny polsko-krzyżackiej w roku 1519.

W latach 1514 i 1517 doszło do podpisania stricte antypolskich porozumień sojuszniczych pomiędzy Zakonem Krzyżackim (Albrecht Hohenzollern) a Wielkim Księstwem Moskiewskim (Wasyl III). Wielki mistrz zakonny, ośmielony przykładną postawą nowego sojusznika, który zaproponował mu wspólne uderzenie na państwo Zygmunta I Starego, postanowił wysunąć wobec Rzeczpospolitej bezpodstawne roszczenia terytorialne, żądając m.in. zwrotu Prus Królewskich i Warmii oraz zapłacenia zadośćuczynienia za ponad 50-letnią okupację tych ziem przez stronę polską. Reakcja stanów polskich była bardzo szybka i sprowadziła się do uchwalenia w trybie nagłym nowych podatków przeznaczonych na werbunek wojsk zaciężnych oraz wypowiedzenia...