Władysław IV Waza - biografia, życiorys

Władysław IV Waza urodził się 9 czerwca 1595 roku w Łobzowie, jako syn Zygmunta III Wazy i Anny z Habsburgów. Do roli króla przygotowywał się od najmłodszych lat. Jego ojciec dbał o to, aby Władysław nabył niezbędne mu doświadczenie i umiejętności, dzięki którym, w przyszłości mógłby władać państwem. Dlatego też, gdy jego syn miał zaledwie lat szesnaście, brał udział w różnego rodzaju wydarzeniach, takich jak obrady sejmu, aby zgromadzić jak najwięcej wiedzy na temat kraju i polityki.

Już od młodych lat Władysław był uczestnikiem najważniejszych wydarzeń, które miały miejsce nie tylko w Polsce, ale w Europie. W roku 1610 miał zostać obrany carem Rosji, ze względu na porozumienie bojarów, które zawarli z hetmanem Żółkiewskim. Był to efekt wojny między Polską a Rosją, której obywatele byli niezadowoleni z poczynań swojego władcy i na tronie chętniej widzieliby Polaka. Do sukcesji jednak nie doszło, gdyż król Zygmunt III nie wyraził na to zgody. Siedem lat później temat objęcia tronu cara w Rosji powrócił. Tym razem udało się osiągnąć cel. Wojna polsko-rosyjska zakończyła się rozejmem podpisanym 11 grudnia 1618 roku w Diwilinie. Władysław IV tytułowany był carem Rosji aż do roku 1635.

Następca tronu brał udział w wielu działaniach zbrojnych, m.in. w wojnie prowadzonej z Turcją od roku 1620. Nie były to jedyne jego obowiązki, którymi obarczył go ojciec. Władysław miał sprawować władzę nad Osiekiem, Międzylesiem, starostwem jaworowskim, hrubieszowskim, soleckim, krzepickim, borysowskim oraz mereckim.

Ważną datą w życiu Władysława był rok 1624. Wtedy to wyjechał on w podróż po Europie. Nie tylko poznawał nowe kultury i miejsca, ale także podpatrywał jak urządzone są europejskie kraje. Ciekawiły go sprawy związane z zarządzaniem, finansami, armią i organizacją wypraw wojennych. Zdobytą wiedzę wykorzystywał w późniejszym czasie już jako król Polski.

Dzień 6 lutego 1633 roku to data koronacji Władysława na króla, którą prowadził prymas Jan Wężyk, a odbyła się ona w Krakowie na Wawelu. W tym czasie wybuchła wojna z Rosją. Nowo wybrany władca musiał zażegnać kryzys. Zakończeniem walk było zawarcie porozumienia między Władysławem IV a Michałem Romanowem, dnia 27 maja 1634 roku w Polanowie. Na mocy zawartych postanowień, król musiał między innymi, zrzec się tytułu cara. Kiedy konflikt ze wschodnim sąsiadem został zakończony, władca Polski zwrócił się ku północy. Bardzo chciał objąć tron w Szwecji. Początkowo próbował osiągnąć cel na drodze pokojowej, kiedy jednak okazało się to niemożliwe, rozpoczął działania militarne skierowane przeciwko Szwedom. Zakończyły się one rozejmem w Sztumskiej Wsi, zawartym 12 września 1635 roku.

Król Władysław IV był władcą bardzo aktywnym, który chciał w pełni wykorzystać możliwości swoje i swojej armii. Kolejnym celem ataku miała zostać Turcja. Tym razem jednak napotkał na opór ze strony szlachty, która nie chciała wyrazić zgody na kolejną wojnę. W tej sytuacji władca mógł wybrać jedną z dróg. Pierwszą było zaniechanie wojennych planów, drugą zaś poproszenie o pomoc Kozaków Zaporoskich. Skorzystał z opcji drugiej. Niestety okazało się, że tym razem niezbyt ostrożnie obrał sprzymierzeńców. Niezadowoleni Kozacy zorganizowali powstanie, któremu przewodził Bohdan Chmielnicki. Wojna polsko-kozacka stała się faktem.

Jeśli idzie o życie prywatne króla, to pierwszą żoną władcy została księżniczka Cecylia Renata, z dynastii Habsburgów. Po jej śmierci Władysław ożenił się z Ludwiką Marią Gonzagą.

Król Władysław IV Waza zmarł w maju 1648 roku w Mereczu. Jego następcą został Jan II Kazimierz.