Apostrofa - co to jest apostrofa? Definicja, funkcja, przykłady

Apostrofa to figura retoryczna polegająca na bezpośrednim zwrocie do adresata (może nim być osoba, bóstwo, idea itp.). Apostrofa posługuje się zazwyczaj podniosłym stylem wypowiedzi.

Personifikuje przedmioty lub zjawiska, do których się zwraca. Adresat apostrofy nie musi być tematem utworu, w którym ów srodek stylistyczny został zastosowany. Apostrofa jest figurą składniową. Zwrot ten bardzo wyraźnie jest wyodrębniony z całości wypowiedzi literackiej.

Pierwsze znane apostrofy znaleźć można w utworach Homera. W czasach średniowiecznych pojawiały się one we wszystkich utworach. W utowrze Adama Mickiewicza pt. „Oda do młodości“ apostrofa została użyta czterokrotnie, np.:

”Młodości! dodaj mi skrzydła! (...)”
„Młodości! ty nad poziomy
Wylatuj, a okiem słońca
Ludzkości całe ogromy
Przeniknij z końca do końca”.

Zwrot ten jest utrzymany zazwyczaj w podniosłym, a czasem nawet w patetycznym tonie.