Grzechy przeciwko Duchowi Świętemu - wyjaśnienie, opis, przykłady

Grzechy przeciwko Duchowi Świętemu to przewinienia, które nie będą przebaczone w dniu Sądu Ostatecznego. Tak mówił Jezus Chrystus, a dowiadujemy się o tym poprzez lekturę Pisma Świętego. Dlaczego stanowią one aż takie wykroczenie? Duch Święty jest jedną z postaci Boga w Trójcy Świętej, zatem grzesząc w ten sposób, występujemy bezpośrednio przeciwko Bogu.

Oto sześć grzechów przeciwko Duchowi Świętemu:
1. Grzeszyć zuchwale w nadziei Miłosierdzia Bożego.
2. Rozpaczać albo wątpić o łasce Bożej.
3. Sprzeciwiać się uznanej prawdzie chrześcijańskiej.
4. Zazdrościć lub nie życzyć bliźniemu łaski Bożej.
5. Mieć zatwardziałe serce na zbawienne natchnienia.
6. Umyślnie zaniedbywać pokutę aż do śmierci.

Pierwszy grzech dotyczy złego, karygodnego zachowania, w nadziei jednak, że zostanie ono przez Boga wybaczone. To niedopuszczalne, ponieważ w ten sposób wykorzystane zostaje Miłosierdzie Boże. Pan wybacza wiele grzechów, ale wtedy, kiedy człowiek popełnia błędy nieumyślnie, a następnie żałuje za nie. Gdy jednak człowiek grzeszy świadomie, wiedząc że o tym, iż postępuje źle, ale ma nadzieję że Bóg mu przebaczy - czyni ogromne zło.

Drugi grzech odnosi się do niepewności, wątpienia w łaskę Boga. Pan traktuje nas jak własne dzieci, możemy być przekonani o jego dobroci. Ogromnym występkiem jest niewiara w łaskę, jaką nas obdarza. Także sprzeciwianie się uznanej prawdzie chrześcijańskiej zostało zaklasyfikowane jako grzech przeciwko Duchowi Świętemu. W tradycji chrześcijańskiej reguły i normy odgrywają ogromną rolę, nie należy się im sprzeciwiać. Nieprzestrzeganie między innymi dziesięciu przykazań jest grzechem, ponieważ Dekalog to najważniejsza lista chrześcijańskim prawd.

Ludzie są istotami społecznymi i zawsze żyją w jakiejś grupie. Jezus nakazał kochać i szanować swoich bliźnich. Popełniamy grzech, jeżeli zazdrościmy innym lub źle im życzymy. Bóg kocha wszystkich ludzi tak samo, nie należy pragnąć dóbr bliskich lub odmawiać im łaski Pana. Piąty grzech dotyczy brnięcia w zło i braku chęci wycofania się z niego. Czasami człowiek zdaje sobie sprawę ze swoich złych uczynków, podpowiada mu to sumienie, Bóg pragnie na nowo tchnąć w niego dobro. On jednak nie słucha swojego wewnętrznego głosu i po raz kolejny odwraca się od religii, czyniąc źle.

Także i umyślne odkładnie pokuty, czekanie z nią przez całe życie jest jednym z najbardziej niegodnych występków. Ludzie grzeszą nieustannie, bo myślą, że jeszcze kiedyś się poprawią, pójdą do spowiedzi i przyjmą komunię. Dają sobie czas na grzeszenie, myśląc, że zmienią to kiedyś. Śmierć jednak przychodzi niespodziewanie, ludzie sami więc odbierają sobie możliwość zabawienia.