Emigracja zarobkowa Polaków - Emigracja zarobkowa - plusy i minusy

W ostatnim dziesięcioleciu liczba emigrujących Polaków znacznie wzrosła. Wyjeżdżamy do innych państw głównie z powodów ekonomicznych. Wysoki stopień bezrobocia, brak perspektyw na znalezienie pracy w zawodzie czy stosunkowo niskie zarobki – to wszystko sprawia, że Polacy (w szczególności młodzi ludzie po liceum lub po studiach) decydują się na pracę za granicą. Jednak czy emigracja zarobkowa zawsze oznacza zmianę na lepsze? Niekoniecznie. Jak każde zjawisko społeczne, ma ona swoje lepsze i gorsze strony, nad którymi warto się zastanowić przed podjęciem decyzji o wyjeździe.

Emigracja to przede wszystkim duża szansa na zdobycie znaczniejszego zasobu gotówki. Zarobki w krajach Europy Zachodniej są z reguły dużo wyższe niż w Polsce, wobec czego pracując tam choćby kilka miesięcy, mamy możliwość zgromadzić przynajmniej dwukrotnie więcej środków finansowych niż w Polsce. Wracając do kraju z większym kapitałem, mamy zapewniony łatwiejszy start na polskim rynku. Często jest to szansa na założenie własnej działalności gospodarczej. W takiej sytuacji zyskuje też skarb państwa – każda nowa inwestycja zwiększa dochody narodowe i prowadzi do rozwoju gospodarki, a także przyczynia się do obniżenia skali bezrobocia.

Emigracja ma również inne zalety, m.in. pozwala na zdobycie nowych doświadczeń – tych osobistych i zawodowych – oraz na poszerzenie kwalifikacji zawodowych, które mogą okazać się przydatne w dalszej pracy zawodowej. Ważny jest ponadto fakt, iż uczy ona kreatywności i przedsiębiorczości, umiejętności podejmowania trudnych decyzji. Osoba mająca za sobą doświadczenie pracy za granicą, z reguły jest bardziej elastyczna, łatwiej dostosowuje się do wymagań rynku pracy – nie boi się ryzyka, rozumie potrzebę przekwalifikowywania się. Jest jeszcze jeden ważny aspekt emigracji zarobkowej – kwestie kulturowe i osobiste. Przebywając w obcym kraju, uczymy się współżycia z ludźmi różnych ras, wyznań czy kultur. Stopień zrozumienia dla innych zachowań, obyczajów, postaw życiowych i stylów życia znacznie wzrasta – stajemy się bardziej otwarci. Wzbogacamy również poziom naszej wiedzy o świecie, kulturach, narodach czy funkcjonowaniu innych państw. I wreszcie – przełamujemy bariery językowe. Po dłuższym pobycie za granicą mamy dużą szansę bardzo dobrze opanować dany język obcy, co nie jest bez znaczenia, gdy szukamy pracy w Polsce.

Zatem emigracja zarobkowa stanowi olbrzymią szansę na zaspokojenie potrzeb finansowych, osobistych i zawodowych. Nie wolno jednak zapominać, iż niesie ona ze sobą także sporo niebezpieczeństw. W wymiarze społecznym to przede wszystkim ogromne zagrożenie dla życia rodzinnego i relacji w rozdzielonych rodzinach. Rozłąka z bliskimi i z ojczyzną nie może być zastąpiona jedynie przez kontakt wirtualny czy telefoniczny. Szczególnie boleśnie odczuwają ją dzieci rodziców, którzy wyjechali za pracą. Pozostawione przeważnie pod opieką dziadków czy krewnych bądź starszego rodzeństwa, stają się tzw. „eurosierotami” – mogą czuć się osamotnieni i porzuceni przez matkę i ojca. Kontaktu z bliskimi nie zastąpią pieniądze czy prezenty przysyłane na Święta. Brak nadzoru rodziców często rodzi patologię wśród młodzieży – złe zachowanie jest czasem wyrazem buntu wobec sytuacji rozdzielenia rodziny. Raz rozerwane więzi rodzinne nie jest zaś łatwo odbudować – domowników dzielą doświadczenia zdobyte podczas okresu rozstania.

W wielu sytuacjach traci również państwo. Spora liczba osób wykwalifikowanych decyduje się wyemigrować (tzw. „drenaż mózgów”), tym samym może pojawić się sytuacja, kiedy w Polsce zabraknie specjalistów w niektórych dziedzinach. Rodzinny kraj kształci kadry naukowe, które następnie wyjeżdżają do innych państw i im zapewniają dochody z podatków. Emigracja zarobkowa przyczynia się również do pogłębienia niżu demograficznego – ludzie młodzi opuszczający Polskę, osiedlają się za granicą i tam zakładają rodziny. Warto dodać, iż narasta problem świadczeń emerytalnych, ponieważ zostają w kraju głównie osoby starsze, będące na emeryturze bądź zbliżające się do wieku emerytalnego, a coraz mniej jest osób, które zarabiałyby na nie. Jak widać, emigracja zarobkowa niesie ze sobą również spory bagaż zjawisk negatywnych.