Benelux - kraje Beneluksu - opis, opracowanie. Unia Ekonomiczna Beneluksu

Beneluks (lub Benelux) to określenie trzech sąsiadujących ze sobą krajów europejskich, położonych między Francją i Niemcami: Belgii, Holandii oraz Luksemburga. Nazwa pochodzi od pierwszych liter nazw tych państw: „Be” – od Belgii, „Ne” – od innego określenia Holandii (Nederlandy) oraz „Lux” – od Luxemburga.

Benelux posiada swoją własną flagę. Jego formalna siedziba znajduje się w Brukseli. Istnieje także specjalny parlament Beneluksu, w skład którego wchodzą przedstawiciele wszystkich trzech krajów. Aktualnie zasiada w nim 21 przedstawicieli parlamentu holenderskiego, tylu samu przedstawicieli Belgii oraz 7 członków parlamentu Luksemburga. Powołane zostały specjalne organy – naczelnym organem jest Komitet Ministrów, natomiast organem wykonawczym jest tu Rada Unii Gospodarczej. Ustanowiony został także traktat, na mocy którego powołano Trybunał Sprawiedliwości Beneluksu.

Wspólne prawo obowiązujące na terenie całego Beneluksu ustanawiane jest przez Komitet Ministrów.

Początkowo Benelux odnosił się do nazwy Unii Celnej, jaka połączyła powyższe kraje. Powołana została na mocy traktatu z 1944 roku w Londynie, gdzie przebywały rządy na uchodźstwie tych krajów. W 1960 roku – zgodnie z nowymi przepisami – Unia Celna przeistoczyła się w Unię Ekonomiczną.

Związek krajów Benelux przyczynił się do powstania Unii Europejskiej (Belgia, Holandia oraz Luksemburg należą do jej państw założycielskich). W 1951 roku kraje Beneluksu razem z Republiką Federalną Niemiec, Francją oraz Włochami utworzyły Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, uznawaną za pierwotną formę, z której wykształciła się Unia Europejska.

Beneluks za główne cele swojego istnienia uznaje dążenia do wzrostu gospodarczego oraz aktywne przyczynianie się do pogłębiania oraz rozszerzania integracji europejskiej. Ważny jest także niezakłócony przepływ siły roboczej. Belgia, Holandia oraz Luksemburg wspólnie tworzą na mocy wspomnianej unii spójny, jednolity twór gospodarczy. Równocześnie – wspólnie ustalają politykę monetarną, finansową, społeczną i gospodarczą.

Kraje Beneluksu uznaje się za jedne z najwyżej rozwiniętych państw świata. Wskaźnik urbanizacji wynosi w nich ok. 85 %.