Pacyfizm - definicja, opis, Pacyfizm w Polsce

Pacyfizm to ruch społeczny oraz polityczny, który wykształcił się na terenie Stanów Zjednoczonych oraz Wielkiej Brytanii po zakończeniu wojen napoleońskich. Rozwijał się zasadniczo od połowy XIX wieku, kiedy to miały miejsce rozliczne kongresy pacyfistyczne. Chociaż istnieje teza, iż wiek założeń pacyfizmu jest zbliżony do okresu trwania wojen.

Ruch pacyfistyczny charakteryzuje się dążeniem do utrzymania pokoju, negujący wszelkie konflikty zbrojne (także proces przygotowywania się do nich) oraz wojny. Opiera się na założeniach pokoju międzynarodowego, wszelkie konflikty powinny być rozwiązywane za pomocą obowiązującego prawa, poprzez dyskusje, a nie czyny i akcje zbrojne. Pacyfiści negują każdą formę wojny - bez względu na to, czy jej charakter jest agresywny, obronny czy tez narodowowyzwoleńczy.  

Do założeń pacyfizmu, oprócz odmowy odbycia służby wojskowej, należy także domaganie się zniesienia kary śmierci, surowe karanie stosowania okrucieństwa względem ludzi i zwierząt, wstrzymywanie zbrojeń i propagowania agresji. Pacyfizm w wielu aspektach jest powiązany w swych założeniach z ekologią. 

Pacyfizm nie zezwala na używanie człowieka jako środka potrzebnego do osiągnięcia nawet najbardziej wzniosłych celów. Pacyfiści uznają, że człowiek jest wartością samą w sobie, nie ma możliwości uznania jakiejkolwiek formy przemocy za ważniejszą od jednostki. Życie jednostki jest najważniejsze, należy stawiać je w szeregu przez walką o ojczyznę. 

Pacyfiści, oprócz negacji wojen oraz konfliktów zbrojnych, opowiadają się także za zniwelowaniem konfliktów politycznych poprzez odbywanie dyskusji. Próba dojścia do porozumienia za pomocą toczących się negocjacji powinna stanowić imperatyw dla wszystkich polityków.

W Polsce nie występuje zjednoczony ruch społeczny czy też polityczny, oparty na tezach pacyfizmu. Oczywiście, funkcjonują małe grupy, których działalność jest zbliżona do pacyfizmu, ale nie istnieje społeczność, której zakres działania byłby znaczący.