Mieczysław Rakowski prezesem Rady Ministrów

Nowym premierem Polski został Rakowski. Jego poglądy a także charakter działalności nie wskazywał jednoznacznie czy jest on gotów na podjęcie rozmów „okrągłego stołu”

Rakowski podjął się likwidacji Stoczni Gdańskiej co wzbudziło ogromny niepokój czy aby jest on gotów rzeczywiście doprowadzić do dialogu z opozycją. Rakowski zamykając stocznie tłumaczył się sprawami i kwestiami ekonomicznymi. Wiadomo było jednak, iż podłożem tym była polityka i to z powodów politycznych zlikwidowano stocznie. 31 stycznia 1989 r. uchwalono ustawę o komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych. Dążono do zniesienia ograniczeń przy zakładaniu firm prywatnych i rozpoczęto obrót dewizowy, co zapoczątkowało otwieraniem się kantorów.

Rozmowy okrągłego stołu stały pod znakiem zapytania, władze nie chciały bowiem zalegalizować Solidarności. Jaruzelski co prawda wysunął możliwośc legalizacji Solidarności ale na warunkach, które nikt nie mógł przyjąć. Rakowski coraz bardziej oddalał swoje obietnice, był politykiem komunistycznym, któremu nie ufała opozycja. Rząd Rakowskiego próbował podjąć się reform gospodarczych, jego zasługą jest ułatwienie przepisów dla przedsiębiorców prywatnych. Rakowski doprowadził również do zmiany ustrojowej na płaszczyźnie wyborczej, doprowadzono do częściowo wolnych wyborów, które odbyły się 4 czerwca 1989 r.

Rakowski nie uzyskał mandatu parlamentarnego i musiał podać się do dymisji. Sejm X kadencji obył się bez jego udziału. Rząd Rakowskiego powoli stopniowo uginał się pod presją zachodnich modelów i reform. Rakowski wiedział, że musi rozpocząć rozmowy z opozycją mimo iż spychał tą decyzję na dalszy plan, efektem jego rządu było kilka istotnych reform w dużej mierze ułatwiających młodym przedsiębiorczym osobom rozpoczęcie działalności gospodarczej.