Stefan Żeromski „Syzyfowe prace” - opracowanie książki
JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
- 4914 wypracowanie - Język polski
- 1594 wypracowanie - WOS
- 2021 wypracowanie - Historia
- 787 wypracowanie - Religia
- 528 wypracowanie - Język angielski
- 58 wypracowanie - Język niemiecki
„Syzyfowe prace” to powieść, w której Stefan Żeromski opisał czasy, kiedy Polska znajdowała się pod zaborami. Autor podjął tematykę kształtowania się świadomości narodowej oraz pokazał, w jaki sposób państwa kontrolujące obszary należące do Rzeczpospolitej próbowały temu zaradzić. Sam pisarz o „Syzyfowych pracach” wypowiadał się w ten sposób: „Napisać muszę książkę, gdzie wypowiem, ze historia mego czasu była przedmiotem mego badania i bólu mego serca.”
Głównym bohaterem utworu jest Marcin Borowicz – syn zubożałego szlachcica Walentego i pięknej Heleny. Wielką ambicją jego rodziców było zapewnienie mu jak najlepszej edukacji. Podczas jego nauki w szkole przygotowawczej w Owczarach oraz w gimnazjum w Klerykowie ujawniają się jego słabe strony. To młodzieniec zupełnie niesamodzielny, nieprzystosowany do dorosłego życia. Często stawał się ofiarą drwin, podlegał także wpływom silniejszych kolegów. Początkowo ulega on działaniom rusyfikacyjnym, stając się posłusznym i bezkrytycznym uczniem. Momentem przełomowym w jego biografii jest lekcja polskiego u profesora Sztettera, kiedy to Bernard Zygier recytował „Redutę Ordona”. Twórczość Mickiewicza stała się dla Borowicza fundamentem wielkiej przemiany – z bezwolnego ucznia stał się organizatorem tajemnych, polskich spotkań z literaturą.
Innym bohaterem powieści jest Andrzej Radek – biedny chłopak, który pomimo krytycznej sytuacji materialnej, podejmuje trud nauki w Klerykowie. Był młodzieńcem zdolnym i bardzo pracowitym. Na swoje utrzymanie zarabiał poprzez udzielanie korepetycji Władziowi i Mici Płoniewiczom. Niestety jego życie szkolne pełne było upokorzeń i szyderstw. Koledzy wciąż dawali mu odczuć, że pochodzi z biednej rodziny, kpiąc z jego ubioru i prostolinijności. Pewnego dnia nie wytrzymał i wdał się w bójkę z Tymkiewiczem. Przed konsekwencjami tego wydarzenia uratował go Marcin Borowicz, wstawiając się za nim u dyrektora. Od tego czasu narodziła się między nimi przyjaźń. Radek był człowiekiem bardzo pracowitym i rozsądnym. Nie poddał się zabiegom rusyfikacji, pozostał wierny swojej polskości.
Kolejną postacią, która pełni bardzo ważną rolę w „Syzyfowych pracach” jest Bernard Zygier. Był to Polak z niemieckimi korzeniami. Przed przyjściem do Klerykowa został wydalony z warszawskiej szkoły za „nieprawomyślność”. W nowym środowisku poddawany był nieustannej kontroli, mieszkał nawet z jednym z nauczycieli – Kostriulewem. Gdy otrzymał pozwolenie na uczestniczenie w lekcjach polskiego, zadziwił wszystkich nie tylko swoją wiedzą o literaturze, ale przede wszystkim patriotyzmem. To on obudził w sercach wielu uczniów miłość do Polski, kiedy zarecytował „Redutę Ordona”.
Trzej wymienieni wyżej bohaterowie kształtowali swoje osobowości w szczególnie nieprzyjaznych warunkach. Wszystkie treści nauczania objęte były cenzurą, a zaborcy uważnie starali się realizować antypolski program. Stosowano metody takie jak: zabranianie mówienia po polsku (także w domu), przedmioty wykładano po rosyjsku, faworyzowano młodzież znającą język zaborcy, a uczniowie mogli zdobyć sobie przychylność nauczycieli poprzez uczestnictwo w rosyjskich przedstawieniach. Dodatkowo przeinaczano historię Polski, którą przedstawiano jako państwo zakłamane i niezdolne do samodzielnego istnienia. Uczniowie poddawani byli licznym kontrolom, sprawdzano, czy w ich pokojach znajdują się polskie książki. To przeinaczanie historii i umniejszanie roli Polski miało prowadzić do fascynacji Imperium Rosyjskim. Jednak niepokorni uczniowie starali się zniweczyć zamiary zaborców, co bardzo często kończyło się ich sukcesem.
Tytuł powieści Stefana Żeromskiego nawiązuje do mitologicznej postaci Syzyfa – władcy Koryntu, który został skazany na niekończącą się mękę wtaczania głazu na górę. Interpretować można go na różne sposoby. Zapewne dotyczy on przede wszystkim działań podejmowanych przez zaborców. Dzięki niepokornej postawie młodych ludzi ich plany skazane były na niepowodzenia. Nigdy nie udało im się całkowicie wyplenić polskości. Tytuł może także nawiązywać do nauki w przedstawionych w utworze szkołach. Uczniowie wielokrotnie musieli wkuwać na pamięć różnorakie treści (głownie po rosyjsku), których i tak nie mogli zapamiętać na dłużej. Syzyfową pracą były także próby zerwania Andrzeja Radka ze swoim pochodzeniem. Chłopiec starał się robić wszystko, by nie utożsamiano go z biedotą i prostactwem, ale jego działania nie przyniosły skutku. Pomimo zmiany swoich przyzwyczajeń i nawyków, wciąż był wyśmiewany przez rówieśników.
„Syzyfowe prace” Stefana Żeromskiego to dzieło niezwykle wartościowe i bogate. Autor w sposób bardzo dokładny ukazał świat młodych ludzi, dojrzewających w drugiej połowie XIX w. Skupił się nie tylko na ich relacjach z indoktrynującymi władzami, ale także na wzajemnych relacjach młodzieży, pokazując, jak trwały był stereotyp biednego mieszkańca wsi.
Podobne wypracowania do Stefan Żeromski „Syzyfowe prace” - opracowanie książki
- Bolesław Leśmian „Kochankowie” - interpretacja i analiza wiersza
- Bolesław Leśmian „Odjazd” - interpretacja i analiza wiersza
- Bolesław Leśmian „Szczęście” - interpretacja i analiza wiersza
- Bolesław Leśmian „Wiosna” - interpretacja i analiza wiersza
- Zygmunt Krasiński „Nie-boska komedia” - geneza utworu
- Bolesław Leśmian „Łąka” - interpretacja i analiza
- Czesław Miłosz „Lektury” - interpretacja i analiza
- Czesław Miłosz „Obłoki” - interpretacja i analiza wiersza
- Stefan Żeromski „Przedwiośnie” - opracowanie książki
- Stefan Żeromski „Siłaczka” - opracowanie noweli
- Stefan Żeromski „Wierna rzeka” - opracowanie książki
- Tadeusz Gajcy „Przesłanie” - interpretacja i analiza wiersza
- Zaproszenie - jak napisać? Przykładowe zaproszenia
- Esej - jak napisać? Przykład eseju
- Esej o miłości
- Stanisław Wyspiański „Wesele” - opracowanie dramatu
- Tadeusz Borowski „Proszę państwa do gazu” - interpretacja opowiadania
- Esej o szczęściu
- Esej o śmierci
- Esej o wolności