Tadeusz Gajcy „Przesłanie” - interpretacja i analiza wiersza

Twórczość Tadeusza Gajcego została naznaczona przez doświadczenie spełnionej apokalipsy - II wojny światowej. Poeta wielokrotnie podejmował temat zniszczonego świata, pozbawionego prawdziwych wartości. Swoje życie poświęcił on ojczyźnie i następnym pokoleniom. Przyjrzyjmy się jakie jest „Przesłanie” Gajcego.

Wiersz jest przykładem liryki zwrotu do adresata. Podmiot liryczny kieruje swe słowa do ludzi, dla których lata jego życia będą mglistym wspomnieniem lub zupełnie nieznaną opowieścią. Ja mówiące układa scenariusz swoich działań, mających na celu „przywrócić ogień ścianom, ziemi rozpacz ciał”. Opis wojennego krajobrazu zawarty na początku wiersza jest subtelny i delikatny. Pojawiają się tylko sygnały zaznaczające rozpad świata - „zwalony dom”, „rozbite skrzypce”. Podmiot liryczny chce jeszcze raz opowiedzieć tę historię i adresuje ją do przyszłych pokoleń. Chce pokazać swoje pokolenie, które „łamało siwą młodość”, walcząc o wolność i nowy kształt świata. Świadkiem ich heroicznej postawy były gwiazdy, o których często wspomina podmiot liryczny. Także one będą świecić nad następnymi pokoleniami, mogącymi cieszyć się życiem w spokojnej rzeczywistości, co jednak nie...