Czesław Miłosz „Tak mało” - interpretacja i analiza wiersza

„Tak mało” to kolejny wiersz Miłosza, który porusza tematykę ludzkiego życia i skłania czytelnika do refleksji. Jest to swoisty rozrachunek poety ze swoim życiem, który nie jest do końca idealne.

Utwór nie ma budowy stychicznej, podzielony jest jednak na cząstki nieregularne. Niektóre z nich mają dwa wersy, inne cztery. Jest to wiersz wolny, inaczej zwany białym, ponieważ nie posiada rymów. Możemy stwierdzić, iż podmiot liryczny znajduje się w sytuacji głębokiej refleksji nad swoim minionym życiem. Jest to swoisty monolog z samym sobą. Charakterystyczne dla tego wiersze są powtórzenia. Szczególnie „ tak mało” oraz „ Krótkie” to słowa, które pojawiają się najczęściej. Jest to niezwykle cenna informacja podczas dokonywania interpretacji tekstu.

Jak już wspomniałam, podmiot liryczny zastanawia się nad swoim życiem i nie jest do końca zadowolony. Chociaż przeżył wiele lat, uważa, że były one za krótkie, aby dokonał wszystkich rzeczy, o których marzył. Stwierdza, że za mało zrobił, za mało powiedział. Możemy się tylko domyślać, iż nie spełnił swoich marzeń, nie osiągnął celów, nie zdążyć wyznać uczuć ukochanej osobie… Podmiot wspomina swoje młodzieńcze lata. Wtedy to kierował się sercem, a nie rozumem. Jego życie pełen było pospiechu, namiętności oraz gorliwości. Te określenia są typowe dla młodości, rządzi się ona swoimi prawami. Wszyscy młodzi ludzie mają prawo do popełniania błędów i poszukiwania własnej życiowej drogi. Myślę, że osoba mówiąca w wierszu nie żałuje lat swojej młodości, ale zauważa, że wiele rzeczy mogło wyglądać inaczej. Oprócz namiętności ważny był rozum oraz inne istotne aspekty życia. Wydaje się, że utwór ten pisany jest i schyłku życia poety, o czym mogłyby świadczyć słowa : „ I teraz nie wiem, co było prawdziwe”. Zazwyczaj przed śmiercią, u kresu życiowej drogi, ludzie zastanawiają się nad swoją egzystencją i popełnionymi błędami.Z pewnością podmiot przyznaje się, że w pewnym momencie zachłysnął się życiem i czerpał z niego garściami, być może zapomniał o ważnych dla niego sprawach… ludziach.

Wiersz Miłosza „Tak mało” każdy człowiek może odnieść do własnych doświadczeń życiowych. Zdarzają się sytuacje, których żałujemy, słowa, których nigdy nie chcielibyśmy wypowiedzieć. Wydaje mi się jednak, że utwór nie wyraża rozpaczy, jest jedynie głęboką refleksją o człowieczeństwie.