Papież Benedykt XVI - encyklika „Deus caritas est” - krótkie streszczenie i opracowanie

Tytuł pierwszej encykliki Benedykta XVI oznacza tyle co „Bóg jest miłością”, bądź „Bóg jest miłosierdziem”. Była to pierwsza encyklika papieża Benedykta XVI wydana w roku 2006. Tematem przewodnim utworu jest miłość - jedna z cnót kardynalnych. Papież pisze w tej encyklice o tym, czym jest miłosierdzie i jak ono się przejawia w świecie - poprzez bezinteresowną pomoc innym. Miłość chrześcijańska do drugiego człowieka jest powinnością.

Sam papież o swojej encyklice napisał: „Żyć miłością i w ten sposób sprawić, aby Boże światło dotarło do świata - do tego właśnie chciałbym zachęcić tą Encykliką”. Działo wydane zostało w roku 2005. Benedykt XVI opowiada o miłości Boga do człowieka i człowieka do Boga. Opisuje, na czym polegają te relacje i w jaki sposób Bóg realizuje na ziemi swoje przywiązanie do każdego chrześcijanina. Podkreśla także znaczenie tego uczucia - uczucia miłości.

Porównuje miłość znaną pod starożytną nazwą „eros”, a biblijną „agapą”. Harmonia w człowieku zależna jest od tego, czy jego dusza i jego ciało potrafią razem trwać w równowadze. Eros jest wyrażeniem cech zmysłowych, egocentrycznych, natomiast agapa jest synonimem dawania siebie innym w zamian jednak otrzymując. Poprzez miłość jesteśmy w stanie odkryć w sobie Boga, odkryć jego prawdziwe oblicze, spróbować go lepiej pojąć, zrozumieć.

Papież Benedykt XVI opowiada także o miłości Boga do narodu wybranego. Najpełniej relacje te opisuje „Pieśń nad Pieśniami”. Również sama instytucja Kościoła katolickiego uważana jest za wielką i jedną w swojej wielkości rodzinę, wspólnotę miłości. Ważna jest działalność charytatywna, szczególnie dla tych najbardziej ubogich, którzy nie mają nic, są słabsi i pokrzywdzeni. Każdemu społeczeństwu potrzeba ludzi dobrej woli i dobrego serca. Miłosierdzie, jak okazujemy drugiemu człowiekowi, jest odbiciem obecności Boga na świecie i w naszych sercach.

Poprzez pomaganie innym, pomagamy samym sobie. Osobami, które odznaczały się w historii ludzkości niezwykłą miłością chrześcijańską były między innymi: św. Franciszek z Asyżu, Matka Teresa z Kalkuty, Wincenty a Paulo, Jan Bosko, czy Józef B. Cottoleng. Dodatkowo Benedykt XVI wylicza, jak bardzo kościół Chrystusowy realizuje misję miłosierdzia na ziemi. Dzięki rozumowi, zdajemy sobie sprawę z tego, co jest dobre, a co niewłaściwe.

Celem każdego z nas powinno być pomaganie innym, poprzez okazywanie własnego miłosierdzia bliźnim. W swoich rozważaniach papież odwołuje się do takich proroków jak Ozeasz oraz Ezechiel. Benedykt XVI pisze, że miłością najczystszą potrafi kochać jedynie sam Bóg. 

On jest źródłem miłości w ogóle, jej zasadą, praprzyczyną i prapoczątkiem. To od Boga powinniśmy uczyć się, jak kochać, w jaki sposób być miłosiernym. Jak pisze sam papież: „Bóg jest miłością. To tu może być kontemplowana ta prawda. Wychodząc od tego, należy definiować, czym jest miłość. Poczynając od tego spojrzenia, chrześcijanin znajduje drogę swego życia i swojej miłości”. Bóg uczy nas miłosierdzia, bo sam jest miłosierny. Pomoc charytatywna powinna być dla nas nieodłączną częścią życia, sposobem na realizowanie samego siebie.

Encyklika „Deus Caritas Est” opowiada o potrzebie wczuwania się w sytuację innych, poprzez serce, które kocha miłością bezwarunkową. Kościół pełni posługę miłosierdzia względem biednych i zaniedbanych - tak nakazywał sam Jezus Chrystus. Miłosierdzie jest więc nakazem danym wiernym z ust Boga.