Masoneria - co to jest masoneria? Cele, historia, symbole masonerii

Masoneria, inaczej też zwana wolnomularstwem, to organizacja, która jednoczy ludzi wszystkich wyznań, obyczajów i narodowości. Początków masonerii należy poszukiwać w epoce oświecenia, a jej patronem jest Hiram Abiff.

Masoni zaczęli gromadzić się wspólnie, ponieważ uznali za konieczną pracę nad rozwojem człowieka oraz społeczeństwa. Członkowie tej organizacji za cel stawiają sobie duchowe rozwijanie własnej osobowości, co w konsekwencji doprowadzić ma do polepszenia życia na całym świecie. Główną zasadą, jaką wyznają członkowie masonerii, jest tak zwany imperatyw braterstwa. Zakłada on wyjście poza jakiekolwiek podziały – czy to religijne czy narodowościowe. Według tej reguły, we wspólnocie masońskiej mają łączyć się ludzie z całego świata, bez względu na różnice pomiędzy nimi.

Członkowie tej organizacji za zadanie postawili sobie zgłębianie tajemnej, metafizycznej wiedzy. Aby  można było to osiągnąć, należało przejść przez kolejne stopnie wtajemniczenia. Masoni stworzyli własną hierarchię. I tak wyróżnić można stopień ucznia, czeladnika i mistrza. W sumie istnieją aż trzydzieści trzy stopnie wtajemniczenia. Organizacja wykształciła również własne obrzędy, swoiste rytuały. Dotyczyły one przede wszystkich spotkań wolnomularzy. Otwieranie i zamykanie loży (miejsce zgromadzeń), podnoszenie kandydatów na kolejne stopnie, przemowy, zebrania – wszystko to służyć ma pogłębieniu więzi braterskiej i zwiększenie poczucia przynależności do grupy. Niezwykle ważne są dla masonów również symbole. To przede wszystkim narzędzia – takie jak węgielnica, młotek, fartuch. Wiążą się one bezpośrednio z doktryną o konieczności budowania lepszego świata poprzez osobisty rozwój jednostki. Inne ważne symbole należą do kręgu rycerskiego i alchemicznego.

Relacje Kościoła katolickiego i masonerii są specyficzne. Od czasów papieża Klemensa XII (XVIII wiek) chrześcijanom zabrania się przynależności do tej organizacji. Duchowni uzasadniają takie stanowisko brakiem jasno określonego celu funkcjonowania masonerii oraz fakt zgłębiania wiedzy metafizycznej, która ociera się o magię. Stanowisko Klemensa XII jest podtrzymywane do dnia dzisiejszego. Niechęć Kościoła do masonerii wynika również z zachowania samym masonów. W wieku XVIII wolnomularze jawnie występowali przeciwko Kościołowi i za swój elementarz uznali Indeks Ksiąg Zakazanych.

Ostatnie obwieszczenie o zakazie przynależności do masonerii zostało wydane w roku 1983 przez kardynała Ratzingera. Wyraźnie stwierdza się tam, że członkowie masonerii ukarani zostaną ekskomuniką i popełniają grzech ciężki przeciw Bogu. Kościół katolicki do dziś uznaje masonerię za organizację antykościelną.