Działalność misyjna - misjonarze chrześcijańscy. Kim są, co robią i w jakim celu? Opracowanie

Działalność misyjna związana jest zazwyczaj z działalnością kościelną. W przypadku chrześcijaństwa Kościół wysyła w różne części świata misjonarzy, którzy nawracają niewiernych. Podejmują oni próby chrystianizacji terenów dopiero poznanych i ludności tam zamieszkałej. Według statystyk najwięcej misjonarzy znajduje się na kontynencie afrykańskim. Na drugim miejscu znajduje się Ameryka Południowa oraz kontynent azjatycki i Ameryka Północna.

W Polsce pewnym rodzaje misji można nazwać coroczną Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy organizowaną przez Jerzego Owsiaka. Najbardziej znanymi zakonami misyjnymi w Polsce, które wysyłają misjonarzy na cały świat są: Sercanki, Karmelici, Kapucyni, Chrystusowcy, Dominikanie, Franciszkanie, Elżbietanki, Klaretyni, Jezuici, Zgromadzenie Księży Misjonarzy, Służebnice Ducha Świętego, Karmelitanki Dzieciątka Jezus, Siostry Opatrzności Bożej.

Działalność misyjna polega na ewangelizacji, ale nie w sposób okrutny, czy poprzez nakłanianie pogan do przyjmowania wiary chrześcijańskiej. Misjonarze najczęściej zamieszkują miejscowości, do których zostali wysłani przez kilka a nawet kilkanaście lat. Uczą się zachowań i obyczajów ludności rdzennej i starają się zrozumieć ich kulturę. Nie narzucają im swojej woli, a starają się przekonać i pokazać, że są inne możliwości życia codziennego. 

Misjonarze rozmawiają z miejscową ludnością na tematy ich wierzeń. Porównują wszystko z religią chrześcijańską i w sposób przejrzysty przekazują prawdę o Bogu plemionom afrykańskim, czy innym (w zależności od części świata, w jakiej się znajdują). Misjonarze niejednokrotnie mają wiele problemów w czasie pełnienia posługi. Spowodowane jest to różnymi czynnikami: sytuacją polityczną krają, represjonowaniem przez władze kraju, czy regionu, stacjonowaniem wojsk lub innych misji religijnych, istnieniem przywódców religijnych.

Obecnie misjonarstwo na terenach krajów Trzeciego Świata ogranicza się raczej do pracy w towarzystwie najbiedniejszych i pokrzywdzonych. Misjonarze zajmują się dostarczaniem pomocy sanitarnej, wysłuchiwaniem, służą radąi pomocą pod każdym względem. Celem ewangelizacji krajów niewierzących jest próba przebudowy ich systemu wartości. Chodzi tutaj głównie o zauważenie, że człowiek jest istotą ludzką, która ma swoją godność i nie może być poniżany ani traktowany jak zwierzę, czy zabawka. Jest to także próba rozpowszechnienia religii chrześcijańskiej na innych kontynentach oraz starania dążące do zwiększenia liczby wyznawców Chrystusa.

Misjonarzami zostają ludzie, którzy sami się do tego zgłaszają. Nikt na nikogo nie nakłada żadnego obowiązku, czy nakazu pomagania innym. Misjonarze nie tylko pomagają w zrozumieniu wiary Jezusa Chrystusa, ale także niekiedy uczą dzieci języka angielskiego, pomagają im w nauce. 

Chrystianizacja znana już była w pierwszych wiekach istnienia chrześcijaństwa. Jednymi z pierwszych katolików misjonarzy byli Cyryl i Metody. Również znana jest postać okrutnie zamordowanego świętego Wojciecha. Chrystianizacji uległo także państwo polskie w X w. n.e., kiedy to Mieszko, książę Polski, przyjął chrzest. Misje chrześcijańskie mają również teraz ogromne znaczenie dla całego kościoła katolickiego oraz dla chrześcijaństwa w ogóle. Misje służą przedstawianiu ludzkości wartości ważniejszych od samego instynktu przetrwania.

Misje prowadzone są szczególnie w miejscach, gdzie kultura cywilizacyjna jeszcze nie dotarła. Chrześcijaństwo tam zaprowadzone niesie za sobą poszanowanie wartości wskazywanych przez Jezusa Chrystusa.