Ławnik - definicja, opis, znaczenie

Ławnik jest osobą, która w sposób niezawodowy pełni funkcję sędziego społecznego. Ławnicy wchodzą w skład sądu zarówno w sprawach karnych, jak i cywilnych (ławnicy biorą udział wyłącznie w I instancji) - instytucja ta wynika z zapisu art. 182. Konstytucji RP, który stwierdza, że Udział obywateli w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości określa ustawa. Należy podkreślić, że ławnik, podobnie jak sędzia, jest niezależny i podlega jedynie Konstytucji i odpowiednim ustawom.

Ławnikiem może zostać osoba, która posiada pełnię praw cywilnych i obywatelskich, przy jednoczesnym posiadaniu obywatelstwa polskiego. Co więcej, osoba taka musi mieć ukończone co najmniej 30 lat (jednak mniej niż 70). Ławnik powinien być także w dobrej kondycji zdrowotnej, która pozwoli mu na wypełnianie obowiązków, powinien on także posiadać przynajmniej wykształcenie średnie. Cechą wyróżniającą osobą ławnika powinien być także nieskazitelny charakter. Interesujące jest, że ławnikami nie mogą zostać m.in. pracownicy sądu, żołnierze, radni gminy, duchowni, adwokaci czy policjanci.

Wyboru ławników dokonują rady gmin (do sądów rejonowych i okręgowych właściwych terytorialnie) podczas tajnego głosowania. Kandydaci mogą być zgłaszani...