Konwencje - Konwencja Bońska (1979 r.) - cel, treść, skutki

Tzw. Konwencja Bońska to skrót od pełnej nazwy Konwencji o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt, która została sporządzona w Bonn – w Niemczech – w dniu 23 czerwca 1979 r. Konwencja Bońska powstała z inicjatywy władz Republiki Federalnej Niemiec (RFN), a jej celem jest ochrona migrujących dzikich zwierząt. Dokument ten pozwala na zawieranie porozumień względem ochrony danego gatunku.

Państwa-strony Konwencji zgadzają się, iż dzikie zwierzęta stanowią fundamentem przyrody, z tego też względu ochrona rozmaitych gatunków jest obowiązkiem ludzkości, która ze względu na szybko postępujący i wielokierunkowy rozwój cywilizacyjny ewokuje w wielu aspektach zagrożenie dla bezbronnego świata zwierząt. Konwencja definiuje pojęcie „gatunek wędrowny” – oznacza on albo populację, albo też jakąkolwiek odrębną geograficznie część populacji niekoniecznie gatunku, ale i podgatunku itd. dzikich zwierząt, którego znaczna ilość osobników przekracza granicę/granice państwa w sposób regularny i z tego względu możliwy do przewidzenia.

Celem krajów, w których obowiązuje konwencja, jest ochrona obszarów znajdujących się pod ich jurysdykcją, na których zamieszkują owe gatunki wędrowne. Do Konwencji Bońskiej dołączone zostały dwa załączniki: w pierwszym wymienione zostały gatunki zwierząt zagrożone wyginięciem, w drugim – wypisane są zwierzęta stwarzające swoim zachowaniem zagrożenie. Pierwszy załącznik mówi, że kraje, w których obowiązuje Konwencja, są zobowiązane do ochrony gatunków znajdujących się na jego terenie, co więcej – w zależności od możliwości powinny odtworzyć siedlisko gatunku, które może zapobiec jego zagładzie.

Załącznik ten mówi także, iż państwo powinno starać się usuwać przeszkody uniemożliwiające wędrówkę gatunków oraz  zapobiegać czynnikom zagrażającym gatunkom. Do tego w załączniku jest mowa, że nie wolno łapać zagrożonych gatunków, wyjątki od reguły określone są w Konwencji, jednym z nich jest pozyskiwania takich gatunków do celów naukowych.

Organem decyzyjnym Konwencji jest Konferencja Stron Konwencji (COP), której obrady odbywają się co trzy lata. W przerwach pomiędzy obradami organem decyzyjnym w niektórych sprawach staje się Komitet Stały, wybierany podczas sesji. COP posiada także organ doradczy, którym jest Rada Naukowa Konwencji. Inny organ COP-u to Sekretariat Konwencji, zajmujący się koordynacją decyzji podjętych przez Komitet Stały.