ILO - Międzynarodowa Organizacja Pracy - cele, zadania, członkowie ILO

Międzynarodowa Organizacja Pracy (ang. International Labour Organization – ILO) to jedna z najstarszych organizacji zajmujących się problemami społecznymi. Powołana została ona do życia w roku 1919.

Początkowo, pod koniec I wojny światowej, 15 państw utworzyło Komisję Pracy i po kilku tygodniach jej obrad przyjęto dokument, który ostatecznie stał się XIII Rozdziałem Traktatu Wersalskiego, podpisanego 28 czerwca 1919 r.

W roku 1944 w Filadelfii Międzynarodowa Konferencja Pracy przyjęła Deklarację (obecnie stanowiącą aneks do konstytucji), która głosiła następujące zasady:

„1. Praca nie jest towarem;
2. Wolność słowa i zrzeszania się stanowią podstawę trwałego postępu;
3. Ubóstwo, gdziekolwiek istnieje, stanowi niebezpieczeństwo dla dobrobytu wszystkich;
4. Wszystkie istoty ludzkie, niezależnie od rasy, wyznania lub płci mają prawo dążyć do osiągnięcia zarówno dobrobytu materialnego, jak i rozwoju duchowego w warunkach wolności i godności, bezpieczeństwa ekonomicznego i równości szans”.

W 1946 r. Międzynarodowa Organizacja Pracy weszła w skład Organizacji Narodów Zjednoczonych jako jej pierwsza wyspecjalizowana agenda, w 1969 r. uhonorowano ją Pokojową Nagrodą Nobla.

W związku ze zmianami jakie zaszły w uniwersum pracy (zawodowym) w XX w., koniecznością okazało się zdefiniowanie raz jeszcze zadań stojących przed ILO. Dlatego w 1998 r. utworzono katalog fundamentalnych praw przysługujących każdemu człowiekowi pracy. Cele, jakie sobie wyznaczono, dotyczyły m.in.: zakazu wszystkich form pracy przymusowej, wolności zrzeszania się i prawa do zbiorowych negocjacji, likwidacji pracy dzieci, a także niwelacji dyskryminacji w dziedzinie zatrudnienia. ILO udziela również państwom członkowskim pomocy w dostosowywaniu prawa krajowego do międzynarodowych konwencji, a także promuje rozwój niezależnych organizacji pracodawców i pracowników i udziela pomocy w szkoleniu członków tych instytucji.

Międzynarodowa Organizacja Pracy składa się z trzech organów: zbierającej się co roku Międzynarodowej Konferencji Pracy, spotykającej się dwa razy w ciągu roku Rady Zarządzającej oraz Międzynarodowego Biura Pracy, które jest Sekretariatem ILO. Dość nietypowym rozwiązaniem, które zostało zastosowano w działalności organizacji, jest zasada reprezentacji, mianowicie – każde państwo członkowskie wyznacza delegację, która składa się z przedstawicieli pracodawców, pracobiorców i strony rządowej, i każdy z nich ma jednakowy głos w dyskutowanych kwestiach.

Obecnie do Międzynarodowej Organizacji Pracy należą 183 państwa, a jej budżet wynosi niemal 435 mln USD.