Traktat w Verdun - postanowienia i skutki

Traktat w Verdun to jeden z najważniejszych wydarzeń w Europie. W 814 roku zmarł cesarz Karol Wielki, wybitny władca i król Franków. Jego syn Ludwik Pobożny miał trzech synów, z których każdy pretendował do tronu. Aby uregulować tą problematyczną i sporną kwestię Ludwik Pobożny próbował ustalić pierwszeństwo tronu najstarszemu synowi – Lotarowi. Pozostali, młodsi synowie mieli zajmować określone i wyznaczone dla nich dzielnice. Plany popierali możni i Kościół. Problem pojawił się w momencie kiedy  narodził się czwarty syn Ludwika – Karol Łysy.

Ludwik Pobożny złamał wcześniejsze ustalenia i postanowił dokonać równego podziału na państwa-dzielnice. Zbuntowali się starsi synowie, którzy otwarcie sprzeciwili się tym zmianom. Doszło do wojny pomiędzy skłóconą rodziną. W 840 roku zmarł Ludwik Pobożny. Skłóceni bracia – Lotar, Ludwik Niemiec i Karol Łysy zawarli w 843 roku traktat w Verdun. Na mocy, którego dokonali podziału ojcowizny. Lotar dostał ziemię środkową państwa i tytuł cesarski, objął Italię i tereny Rodan, Sekwenę i ziemie nad Renem na wschodzie. Ludwik Niemiec otrzymał tereny na wschód od Renu aż po Łabę i Salę. Karol Łysy otrzymał tereny zachodnie, czyli obszar dzisiejszej Francji. Postanowienia z Verdun zaowocowały wieloma problemami, z którymi niełatwo można się było pogodzić.

Wzrosło znaczenie możnych, pojawiły się trudności wewnętrzne, dzielnice targane buntami chłopstwa i możnych z trudem potrafiły zaprowadzić porządek. Skutkiem czego tereny Lotara osłabione kolejnymi podziałami pomiędzy potomków stały się obiektem zaciekłej rywalizacji pomiędzy terenami spadkobierców Karola Łysego a potomkami Ludwika Niemieckiego. Słynny spór o Alzację i Lotaryngię ciągnął się aż do XX wieku. Podział państwa Franków spowodował nieodwracalne zmiany w Europie, których nie dało się już cofnąć czego efekt obserwujemy dzisiaj.