Isaac Newton - biografia, życiorys

Nikt nie ośmieliłby się podważać znaczenia, jakie dla świata miały wynalazki Isaaca Newtona. Ten wszechstronny badacz i odkrywca, prawdziwy człowiek renesansu jest autorem wielu praw i teorii, które stanowią dzisiaj żelazne punkty matematyki, fizyki czy filozofii.

Newton urodził się w 1643 roku w Anglii jako pogrobowiec. Kiedy chłopiec miał dwa lata, opuściła go matka, pozostawiając chłopca pod opieką babci. Jako dziecko pobierał nauki w szkole elementarnej, gdzie zdobywał najlepsze wyniki. Później studiował w Cambridge, gdzie bardziej interesował się  teoriami współczesnych uczonych jak Galileusz czy Mikołaj Kopernik niż teoriami starych mistrzów, takich jak Arystoteles.

W wieku dwudziestu dwóch lat odkrył prawa rządzące dwumianami oraz skierował swoje zainteresowania ku rachunkom różniczkowym i całkowym. Między Newtonem a Leibnizem narosło wiele kontrowersji dotyczących owych rachunków, gdyż Newton oskarżał swojego kolegę o plagiat. Prawda jednak była taka, że obaj naukowcy opracowali metodę niezależnie od siebie i używając rozmaitych sposobów zapisu.

Kiedy Newton ukończył studia, przez dwa lata opracowywał w domu teorie dotyczące rachunków. Legenda głosi, że teorię dotyczącą grawitacji stworzył znajdując się w swoim ogrodzie. Miał bowiem siedzieć pod jabłonią, kiedy z gałęzi spadło na niego jabłko. Newton nagle uświadomił sobie, że wszystkimi ciałami rządzi siła grawitacji – zarówno tymi znajdujących się na ziemi, jak i tymi niebieskimi.

W 1669 roku naukowiec został profesorem uniwersytetu w Cambridge, gdzie wykładał optykę i prowadził badania. Skutkiem jednego z nich było rozszczepienie białego światła na barwne widmo, co pociągnęło za sobą wynalezienie teleskopu zwierciadlanego, zwanego później teleskopem Newtona. W 1687 roku Newton ogłosił słynne trzy zasady dynamiki, a także opisał prawo ciążenia. Jego zasługą jest także opracowanie pierwszego wzoru na prędkość dźwięku w powietrzu. Tezy te opisane zostały w dziele „Principia”, która to książka przyniosła badaczowi znaczną popularność oraz szacunek ludzi nauki ówczesnych czasów.

Po okresie poświęconym na badania fizyczne, Newton zajął się zgłębianiem Pisma Świętego, a szczególnie – chronologii zawartych tam wydarzeń. Starał się poukładać zawarte w Biblii zdarzenia oraz istnienie osób. Nie tylko Pismo Święte stanowiło przedmiot jego zainteresowania. Starał się odcyfrować chronologię z innych starych przekazów, np. mitologii. Miał także oszacować przybliżoną datę końca świata na rok 2060.

Oprócz kwestii związanych z religią, interesował się Newton także sprawami oraz eksperymentami alchemicznymi i takimi, które dzisiaj uważane są za paranaukowe, np. telepatią. Jednak jego działalność w tym zakresie nie obfitowała w żadne wyjaśnienia ani odkrycia.

Zajmował także posadę Kuratora Mennicy Królewskiej, był również członkiem Parlamentu, jednak dokumenty podają, iż nie wykazywał się na obradach nadzwyczajną aktywnością. Był również członkiem Trinity College.

Jeśli chodzi o życie uczuciowe, Newton nigdy się nie ożenił. Wiadomo co prawda o młodzieńczej miłości do nastoletniej dziewczyny, jednak wyjazd Newtona na studia przekreślił plany pary. W podeszłym wieku naukowiec związał się z Nicolasem Fatio de Duilier – młodym matematykiem, jednak ich związek był wyłącznie platoniczny i skończył się głębokim rozczarowaniem Isaaca Newtona.

Odkrycia Newtona rzuciły całkiem nowe światło na ówczesne teorie naukowe. Szczególnie odkrycie prawa ciążenia przyczyniło się do rozważań na temat heliocentryzmu. Jego innymi, nie wspomnianymi powyżej, odkryciami było matematyczne opisanie pływów morskich, wyłożenie teorii pochodzenia gwiazd, stworzenie zasady zachowania pędu i momentu pędu, a także stworzenie wykładni rachunku wariacyjnego.

Badacz zmarł w 1727 roku. Jego najważniejsze prace to m.in. „Principia”, „Arithmetica universalis”, „Opticks”, „Method of Fluxions”, „An historical Account of Two Notable Corruptions of Scripture”.