Apartheid - definicja. Apartheid w RPA - historia, charakterystyka

Apartheid to teoria, w myśl której uznawana jest wyższość osób o pochodzeniu europejskim nad plemionami Bantu, zgodnie z nią naród Bantu nie istnieje, funkcjonuje zaledwie kilka grup plemiennych. Odrzuca ona koncepcję egzystencji wielorasowej. Oznacza odrębność i odrzucenie, separację i segregację, przeciwstawia się integracji. Polityka apartheidu miała na celu ograniczenie praw i wolności konkretnych obywateli na określonym terenie, między innymi w aspekcie lokalizacji mieszkaniowej, użytkowania środków transportu, dostępu do rozrywek. Ponadto, ograniczony był dostęp do środków prawnych i politycznych, takich jak listy wyborcze.

Prawa apartheidu miały na celu wpojenie przekonania ludności do konieczności segregacji rasowej, czemu sprzeciwiała się większość państw na świecie oraz organizacja ONZ.

Po raz pierwszy stwierdzenie to pojawiło się w połowie ubiegłego stulecia. Jednakże historia rejonizacji oraz segregacji rasowej rozpoczęła się już w XVII wieku, poprzez działalność Holenderskiej Kampanii Wschodnioindyjskiej. Niechęć początkowo miała podłoże religijne, protestanci bowiem uważali się za przedstawicieli Boga. Tereny rezerwatów były nieporównywalnie gorsze niż przejęte przez białych osadników, co odbiło...