Wizja świata w poezji Mikołaja Sęp-Szarzyńskiego

Świat, który przedstawiał w swojej poezji Mikołaj Sęp-Szarzyński, pełen był zagrożeń dla moralności człowieka, symbolizując to, co odciąga od życia wiecznego. Na ziemi znajdują się skarby, które mamią ludzi złudną wartością; człowieka kuszą zaszczyty, tytuły i ordery, przez które folguje on własnej pysze, a mężczyzn dodatkowo wodzą na pokuszenie kobiety. Wszystkie te elementy zamykają drogę do wieczności, więc jeśli człowiek wybierałby wyłącznie dobra doczesne, nie pamiętając o Boskich przykazaniach, nie miałby szans na nagrodę w niebie.

Dla Sępa-Szarzyńskiego życie na ziemi jest tylko etapem w drodze do prawdziwego celu ludzkiej egzystencji - do raju. Poeta jest jednak świadomy, iż - jako istota słaba i niedoskonała - człowiek nie jest w stanie oprzeć się wszystkim podszeptom Złego. Dlatego tak ważna jest w jego twórczości Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego kategoria walki i bojowania.

W jednym z najsłynniejszych sonetów poety „O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem” mamy jasno wyłożone przeciwności, jakim musi sprostać człowiek w drodze do zbawienia. Pierwszy w tytule pojawia się szatan - to on jest twórcą wszelkiego zła, dalej mamy świat, a więc miejsce, jego działania. Następnie czytamy...