Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Motyw Arkadii w literaturze - opracowanie

Arkadia, to kraina wiecznej szczęśliwości, gdzie życie płynie wolno i spokoju, nie ma zmartwień, a natura łaskawie obdarza swoimi dobrami. Na przestrzeni wieków pisarze i poeci odwoływali się do takiego miejsca, które nabrało symbolicznego znaczenia. Jest to odpowiednik rajskiego ogrodu znanego z Księgi Rodzaju, a znajdującego się na ziemi i stanowiącego jedynie metaforę.

Pierwowzorem Arkadii jest właśnie biblijny Eden, gdzie obcowanie z przyrodą i życie w dostatku i otoczeniu darów od Stwórcy, bez żadnych zmartwień i niebezpieczeństw stanowi o szczęściu pierwszych ludzi - Adama i Ewy.

Najbardziej popularnym w naszej literaturze odwołaniem do Arkadii jest oczywiście utwór „Pan Tadeusz”. Mickiewicz celowo uczynił Soplicowo miejscem idyllicznym, ponieważ jego głównym zamiarem podczas pisania utworu była chęć niesienia otuchy rodakom znajdującym się na emigracji. Stworzył więc obraz idealnego zakątka, gdzie życie toczy się swoim torem i tempem. Tadeusz przybywający do Soplicowa w piękny, słoneczny dzień jest szczęśliwy z powodu powrotu do domu, w którym nie był od bardzo długiego czasu.

Jego oczom ukazuje się piękny widok, dworek skapany w słońcu, wszystko rozkwita i emanuje pozytywną energią. Taka tonacja, nieco nostalgiczna, a na pewno wyidealizowana utrzymuje się przez większą część utworu. Oto nie ma w Soplicowie poważnych problemów, mieszkańcy beztrosko spędzają czas na grzybobraniu, polowaniu, zalotach i ucztach, które dostarczają im ciągłej radości i poczucia błogiego spokoju. Konflikty są owszem, ale można je łatwo rozwiązać, po czym znowu powrócić do cieszenia się drobiazgami codzienności. Mickiewiczowska Arkadia to miejsce znajdujące się gdzieś na krańcu świata, oderwane kompletnie od jego reszty (łącznikiem jest jedynie osoba księdza Robaka, będącego emisariuszem cesarza Napoleona), gdzie nie docierają mącące spokój informacje, gdzie dobry nastrój nie jest niepotrzebnie psuty, gdzie unika się trudnych dla polskiej świadomości tematów. Konstrukcja takiego świata przedstawionego jest zamierzonym działaniem autora „Pana Tadeusza”. Pisząc swoje dzieło „ku pokrzepieniu serc”, chciał na moment oderwać swoich czytelników od przykrej rzeczywistości, w której żyli na co dzień. Mimo to utwór zaraz po publikacji nie spotkał się ze zbytnim entuzjazmem ze strony odbiorców.

Arkadyjskich motywów możemy doszukiwać się również w innych utworach. Mamy więc „Nad Niemnem” Orzeszkowej, gdzie Korczyn opisany jest na podobnej zasadzie, jak u Mickiewicza. Kraina znajdująca się z dala od zła tego świata, mały wycinek, w którym życie idzie własnym torem, a jedynym elementem przypominającym o wydarzeniach, które miały miejsce (powstania) jest mogiła w lesie. Mamy nieco wcześniejszą twórczość Kochanowskiego chwalącego sobie życie w oddaleniu od zgiełku wielkiego świata, za to na łonie przyrody, mamy w końcu nawiązujący do tego utwór Mikołaja Reja „Żywot człowieka poczciwego”, będący renesansowym źródłem wiedzy na temat szczęśliwego i udanego życia. Autor przedstawia nam w nim zalety prostej wiejskiej egzystencji, harmonii z naturą, korzystania z jej darów, wytrwałej pracy, która sprawia nam radość, a przy okazji nauki pokory, wdzięczności cieszenia się drobiazgami dnia codziennego.

Podobne wypracowania do Motyw Arkadii w literaturze - opracowanie