Władysław Broniewski „Brzoza” - interpretacja i analiza wiersza

Początkowo, w okresie dwudziestolecia międzywojennego, twórczość Broniewskiego charakteryzowała się humanizmem i obecnością elementów romantycznych; wpisywała się w nurt społeczny. W czasie wojny i okupacji wiersze Broniewskiego stają się patetyczne, pojawia się w nich motyw żołnierskiego tułacza czy motyw ojczyzny. Ostatni etap twórczości charakteryzuje się rozczarowaniem socjalistycznym ustrojem oraz obecnością elementów tragicznych.

W wierszu „Brzoza” Broniewski opisuje cierpienia ojca po utracie córki. Utwór ten  inspirowany jest cyklem „Treny” Jana Kochanowskiego. Broniewski, podobnie jak Kochanowski, swoją twórczością nie opiewa śmierci i czynów sławnych bohaterów, a  rozpamiętuje bliską zmarłą.

Tytułowa brzoza zostaje spersonifikowana – podmiot liryczny wielokrotnie zwraca się do niej w formie wykrzyknienia: „o! brzozo!” (powtórzenie). Drzewo staje się milczącym rozmówcą, powiernikiem cierpień zrozpaczonego ojca. Ta metafora rozrasta się na cały utwór. Rodzi ona następującą konotację: z brzozy może być zrobiony krzyż znajdujący się nad grobem zmarłej córeczki. Być może grób ulokowany jest w pobliżu tego drzewa;...