Joseph Conrad „Jądro ciemności” - znaczenie tytułu powieści. Opracowanie
JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
- 4914 wypracowanie - Język polski
- 1594 wypracowanie - WOS
- 2021 wypracowanie - Historia
- 787 wypracowanie - Religia
- 528 wypracowanie - Język angielski
- 58 wypracowanie - Język niemiecki
„Jądro ciemności” to tytuł wieloznaczny, można go interpretować na kilka sposobów, w odniesieniu do Afryki, ludzkiej natury czy samej kolonizacji. Symbolika ciemności, która stoi w opozycji do światła, jest bardzo szeroka i – w najogólniejszej formie – oznacza zło. Złem jest kolonizacja Afryki, ale zło tkwi też w ludzkiej naturze i w sprzyjających warunkach przybiera straszne rozmiary. Ciemność pojawia się w utworze w różnych kontekstach, także jako ciemnota i zacofanie dzikich plemion, z którymi Europejczycy zamierzają walczyć. Warto jeszcze dodać, że tytuł oryginału brzmi „Heart of Darkness”, czyli dosłownie – „serce ciemności”.
Co jest tym sercem? Tytuł można odnieść do Afryki, czarnego lądu. Podróż Marlowa w jej głąb jest podróżą do samego serca kontynentu. Biały człowiek, zapuszczający się do wnętrza afrykańskiej dżungli, naraża się na wiele niebezpieczeństw. Opowiadając swoje przygody, Marlow buduje napięcie, na przykład poprzez komentarz do spotkania z „odźwiernymi u wrót Ciemności”, czyli dwiema kobietami robiącymi na drutach. Jedna z nich budziła grozę: „(...) Niewielu z tych, na których spojrzała, zobaczyło ją znowu – znacznie mniej niż połowa”. Wkroczenie na ten teren było niebezpieczne, dżungla była dla Europejczyków tajemnicza i zwodnicza. W grupie, uzbrojeni w nowoczesny sprzęt, stopniowo opanowywali nowe tereny, ale samotnie każdy skazany był na zagładę. Niebezpieczeństwa dżungli nie ograniczały się do tropikalnych chorób czy drapieżników; dżungla wyzwalała także zło tkwiące w ludzkiej naturze. Europejczycy, oderwani od swojej cywilizacji, uwolnieni od presji opinii społecznej i wymogów prawa, objawiali swe najgorsze oblicze. Marlow odczuwa to na własnym przykładzie, ale doskonały przykład człowieka, którego zgubiła własna bezkarność i poczucie przewagi nad otoczeniem, stanowi Kurtz.
Jądro ciemności można więc rozumieć jako wnętrze dzikiej dżungli i tkwiące w nim zagrożenie dla ludzkiego życia, ale serce ciemności to także istota zła, tkwiąca w samym człowieku. Natura ludzka jest złożona, ma swą jasną i ciemną stronę. W przypadku Kurtza ta ciemna przeważyła. Utalentowany agent, człowiek renesansu, parający się muzyką, malarstwem i literaturą, bystry i inteligentny rozmówca, podziwiany w różnych środowiskach, trafia do afrykańskiej dżungli. Jako agent kampanii handlowej zajmuje się pozyskiwaniem kości słoniowej. Ten cenny materiał przesłania mu w życiu wszystko inne. Wszystkie swoje siły, cały talent, wszelkie zdolności pożytkuje w tym jednym celu – zdobycia bogactwa. Kurtz, który zaaklimatyzował się w nowych warunkach, szybko dostrzegł, że ma nad tubylcami ogromną przewagę. Zmuszał ich do posłuszeństwa i podziwu zarazem. Stopniowo stawał się władcą i bogiem mającym władzę nad ludzkim życiem.
Odizolowanie od cywilizacji europejskiej wyzwalało w ludziach poczucie bezkarności. Normy, które na starym kontynencie wydawały się oczywiste, poszanowanie ludzkiego życia, godności, etyka chrześcijańska, okazują się sięgać tak daleko, jak opinia publiczna. Człowiek zachowuje się „cywilizowanie”, dopóki patrzą na niego inni. Kiedy zabraknie tej zewnętrznej kontroli, objawia się ciemna strona ludzkiej natury. Postać Kurtza jest świadectwem klęski europejskiej kultury. Miast nieść europejski kodeks moralny i postęp dzikim plemionom, sam stoczył się poniżej poziomu człowieczeństwa.
„Jądro ciemności” można więc odczytać jako drzemiące w człowieku od zawsze zło. Każdy nosi je w sobie, ale nie zawsze się ono ujawnia w takim samym stopniu. Marlow nie dał się zarazić tym powszechnym pragnieniem pieniędzy. Jako jedyny biały, obserwuje proces kolonizacji z dystansem i ocenia go krytycznie: „(...) Właśnie tutaj – rozumiecie mnie? – wchodzi w grę siła człowieka – wiara w swoją umiejętność dyskretnego kopania dołów, w których się zagrzebuje padlinę – zdolność do poświęcenia się nie własnemu celowi, ale jakiejś nierozgłośnej, twardej robocie. A to jest dosyć trudne”.
Podobne wypracowania do Joseph Conrad „Jądro ciemności” - znaczenie tytułu powieści. Opracowanie
- Józef Ignacy Kraszewski „Stara baśń” - charakterystyka bohaterów powieści
- Edward Stachura „Wielki testament” - interpretacja i analiza. Testament poetycki
- Gustaw Herling-Grudziński „Inny świat” - Sytuacja kobiet w sowieckich łagrach - opracowanie
- Opis lata
- Witold Gombrowicz „Ferdydurke” - charakterystyka Bladaczki
- Bruno Jasieński „But w butonierce” - interpretacja i analiza wiersza
- Jarosław Iwaszkiewicz „Ikar” – wrażenia po lekturze
- Kornel Makuszyński „120 przygód Koziołka Matołka” - motyw zagrożenia - opracowanie
- Leon Kruczkowski - biografia, życiorys
- Leopold Staff „Ciężar” - interpretacja wiersza. Co symbolizują kamienie w wierszu Staffa?
- Krzysztof Kamil Baczyński „Psalm 2. o krzyżu” - interpretacja i analiza wiersza
- Seweryna Szmaglewska - biografia, życiorys
- Francesco Petrarka „Sonet 61” - interpretacja i analiza sonetu
- „Don Kichot z La Manczy” - Don Kichot - najsmutniejsza ze wszystkich książek?
- Vladimir Nabokov - biografia, życiorys
- Ferenc Molnar „Chłopcy z Placu Broni” - charakterystyka Ernesta Nemeczka
- Fantastyka w poezji Bolesława Leśmiana na przykładzie utworów „Dusiołek” oraz „Trupięgi”
- Pieśni wajdeloty - interpretacja. Opracowanie fragmentu „Konrada Wallenroda” Adama Mickiewicza
- Daniel Naborowski „Krótkość żywota” - interpretacja i analiza wiersza
- „Życie to dziwny prezent, na początku się je przecenia (…), potem się go nie docenia (…). W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, a tylko pożyczka i próbuje się na nią zasłużyć” - oceń słuszność cytatu. „Oskar i pani Róża” E.E. Schmitt