Ewangelia według św. Łukasza - Przypowieść o Miłosiernym Samarytaninie - streszczenie, problematyka, interpretacja

Przypowieść o Miłosiernym Samarytaninie znajduje się w Ewangelii według świętego Łukasza (10, 30). Porusza ona kwestię wzajemnego miłowania się ludzi i życia w zgodzie z nauką Jezusa.

Pewien człowiek powracający z Jerozolimy do Jerycha został napadnięty przez zbójców. Dotkliwie pobili oni podróżnika, obdarli go z szat i ukradli cały majątek. Mężczyzna w bardzo złym stanie leżał przy drodze. Przypadkiem przechodził tamtędy kapłan. Gdy spostrzegł biedaka, nie uczynił nic, aby mu pomóc. Ruszył dalej przed siebie. Podobnie zachował się lewita, który szedł tamtędy jakiś czas później. Natomiast zupełnie inaczej zareagował Samarytanin, będący właśnie w podróży. Przeraził się na widok rannego i natychmiast udzielił mu pomocy. Opatrzył jego rany, napoił wodą i przetransportował swoim wołem do gospody. Tam przez kilka dni opiekował się chorym z zapałem i oddaniem. Kiedy musiał wyruszyć w dalszą drogę, poprosił gospodarza o opiekę nad rannym człowiekiem. W zamian za to ofiarował mu pieniądze. Ranny był więc w dobrych rękach.

Miłosierny Samarytanin powinien dla każdego chrześcijanina stanowić wzór do naśladowania. Zachował się on zgodnie z nauką Jezusa, okazał miłosierdzie wobec bliźniego i nie opuścił go w ciężkich chwilach. Chrystus nauczał ludzi, iż najważniejszym przykazaniem jest to, dotyczące miłość nie tylko wobec Boga, ale także bliźniego. Zadaniem człowieka było zatem życie w zgodzie z innymi, okazywanie im szacunku i miłości. Kapłan i lewita popełnili grzech, ponieważ nie udzielili pomocy rannemu człowiekowi. Jezus pochwalił zachowanie Samarytanina, ponieważ okazał on prawdziwe miłosierdzie.

Przypowieść o Miłosiernym Samarytaninie jest aktualna do dziś. Jej przesłanie jest ponadczasowe, istotne nie tylko dla apostołów czy też uczniów Jezusa. Każdy wierzący człowiek, który deklaruje zachowywanie przykazań, powinien zachowywać się jak Samarytanin. Nie wolno nam odmawiać pomocy potrzebującym, każdy człowiek to dziecko Boże, tak samo ważne jak i my. Sami z pewnością w razie potrzeby czy nagłego przypadku pragnęlibyśmy uzyskać pomoc. Dlatego też Jezus naucza nas, abyśmy kochali bliźnich tak jak siebie samych. Pamiętajmy, iż chrześcijanie mają obowiązek przestrzegania przykazań i Boskich nakazów. Skoro więc Jezus nakazuje miłować innych, to właśnie tak należy postępować.