Co pomaga nam w poznawaniu i poprawnym rozumieniu wiary?

Wiara to osobowe „przylgnięcie” człowieka do Boga oraz dobrowolne uznanie całej prawdy, która została objawiona przez Boga. Właściwe jest więc, aby całkowicie powierzyć się Ojcu i uznać za prawdę absolutną wszystko, co wypowiedział. Wiara to dar Boży, cnota, którą od Boga otrzymujemy. Aby móc okazać taką wiarę, trzeba mieć uprzedzającą i wspomagającą łaskę od Boga i pomoce wewnętrzne pochodzące od Ducha Świętego. 

To właśnie przede wszystkim Duch Święty porusza serca i zwraca ludzi ku Bogu. To on otwiera rozum na wiarę i udziela możliwości w uznaniu i dawaniu wiary prawdzie. Wiara możliwa jest jedynie dzięki łasce Bożej i wewnętrznej pomocy Trzeciej Osoby Boskiej, choć to akt autentycznie ludzki.

W wierze rozum i wola człowieka współdziałają z łaską Bożą, ponieważ wiara to akt rozumu, który jest przekonany o Bożej prawdzie z nakazu woli, a poruszonej łaską przez Boga. Racją wiary nie jest to, że objawione prawdy okazują się prawdziwe i zrozumiałe poprzez nasz rozum naturalny. Wierzymy z powodu autorytetu samego objawiającego się Boga, który nie może sam się pomylić, ani mylić nas. 

Jednak by posłuszeństwo naszej wiary było tożsame z rozumem, Bóg chciał, by z wewnętrznymi pomocami Ducha Świętego były złączone również argumenty zewnętrzne Jego Objawienia. Czyli cuda dokonane przez Jezusa Chrystusa i świętych, proroctwa, rozwój i świętość Kościoła, jego płodność i trwałość - to znaki Objawienia dostosowane do umysłowości wszystkich ludzi, to relacje wiarygodności, które pokazują, że przyzwolenie wiary, to nie ślepe dążenie w duchu.

Wiara dlatego jest pewna, ponieważ oparta jest na słowie samego Boga. Choć prawdy objawione mogą wydawać się niejasne dla rozumu i doświadczenia ludzkiego, to pewność daje światło Boże, jest większe niż światło rozumu naturalnego. Aby rozumienie było najpierw możliwe, a następnie coraz większe, Duch Święty wciąż udoskonala wiarę poprzez swe dary.

Mimo, że wiara przewyższa rozum, to nigdy nie może być między nimi niezgodności. Bóg, który objawił tajemnice i udziela wiary, złożył w ludzkim duchu moc rozumu, więc nie może przeczyć sam sobie.