Co to znaczy naśladować Jezusa biorąc swój krzyż? Wypracowanie

Wielokrotnie każdy wierzący słyszał, że powinien naśladować Chrystusa i nieść swój krzyż. Umiejętność naśladownictwa Syna Bożego jest jedną z najważniejszych cech prawdziwie wierzącej osoby, dobrego chrześcijanina. Jezus Chrystus umarł na krzyżu, aby odkupić ludzi, podarować im możliwość zmartwychwstania. Niesienie krzyża kojarzy się więc z ogromnym wysiłkiem. Jednak mało, kto wie, co właściwie oznacza „nieść swój krzyż”.

Naśladownictwo Pana Jezusa, postępowanie na Jego wzór oznacza, że człowiek powinien znosić cierpienia, które są mu dane. Mogą one być różnorodne, nie da się ich porównać –  każdy człowiek odbiera trudności życia w inny sposób. Krzyżem dla osoby wierzącej może być choroba, ciężka sytuacja życiowa, wszelkie kłopoty dnia codziennego, cierpienia zarówno te małe, jak i dramaty ludzkiego życia. Ważne, aby wiedzieć, jak należy postępować w tych sytuacjach, za wzorzec obrać Chrystusa.

Człowiek niosący swój krzyż to przede wszystkim osoba pokorna. Nie eksponuje ona swych trudów, ukazując wszystkim swą niedolę. Przyjmuje je w milczeniu wiedząc, że cierpienie jest naturalną częścią ludzkiego życia. Nie jest to jednak człowiek, który umartwia się, dąży do zaznania bólu, lecz taki, który przyjmuje wolę Boga Ojca; tak jak niegdyś zrobił to Chrystus. Zawierza się Stwórcy, mając pewność, iż trudności mają sens, są ważnym elementem ziemskiej wędrówki.

Chcąc naśladować Jezusa, biorąc swój krzyż nie można porzucić nadziei na to, że po trudnościach przyjdzie czas na radość. Trzeba wierzyć, iż zdążają one ku większemu dobru. Przecież droga na Golgotę nie była bezcelowa – męczeństwo i śmierć zapewniły ludziom możliwość życia wiecznego. Ta wielka szansa została okupiona równie ogromnym cierpieniem.

Człowiek, który za wzór obrał sobie Syna Bożego, powinien umieć odnaleźć radość w cierpieniu. Nie chodzi o to, aby cieszyć się z wszelkich trudności, ale odczuwać zadowolenie wynikające z faktu, że jest ono częścią Boskiego planu, niepojętego dla grzesznej istoty, jaką jest każdy z nas. To uczucie ciężkie do osiągnięcia w trudnych chwilach, ale ważne, ponieważ wynikające ze świadomości, że niesienie krzyża to jeden z odcinków, których nie da się ominąć, na drodze do zbawienia.

Wzorując się na Odkupicielu Świata, nie można nigdy stracić wiary. Niejednokrotnie w obliczu tragedii człowiek przeżywa wahanie, nie rozumiejąc, czemu dobry i miłosierny Ojciec zsyła na niego trudności. Nie może jednak wyrzec się Boga, lecz zawierzyć mu i ufać niezależnie od Jego wyroków.

Jezus Chrystus umarł na krzyżu i zmartwychwstał, aby odkupić ludzkie grzechy. Jego postawa, podczas gdy niósł Swój krzyż, winna być wzorem dla ludzi wierzących. Jest to bowiem jedyna droga, aby osiągnąć życie wieczne.