„Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od Was nie wymagali” - co znaczą te słowa Jana Pawła II? Czy zgadzasz się z nimi? Rozprawka

„Musicie od siebie wymagać, choćby inni od was nie wymagali” – to słowa wypowiedziane przez Jana Pawła II. Zgadzam się z nimi, uważam, że każdy człowiek powinien znać ich właściwe znaczenie i stosować się do nich w swoim życiu codziennym.

„Wymagać do siebie” nie oznacza, że człowiek ma być istotą doskonałą, jest bowiem osobą grzeszną. Ważne, aby podejmował walkę ze swoimi przywarami, złymi cechami, dążył do stawania się lepszym, kierując się odpowiednimi wzorcami. Człowiek, który wymaga od siebie, to osoba, która stara się spełniać w każdej z dziedzin ludzkiego życia. Realizuje ona swoje zamierzenia, stawiając sobie wysoko poprzeczkę. To także taki typ człowieka, który nie poprzestaje na realizacji małych, łatwych celów. Nie zadowala go bylejakość i osiąganie niezbędnego minimum, posiada on większe ambicje.

Łatwiej jest wymagać od siebie, gdy także inne osoby wymagają od nas. W takim przypadku człowiek otrzymuje dodatkową motywację – niejednokrotnie jest zmuszany do pewnych postępowań. Ponadto nie jest jedyną osobą odpowiedzialną za określone postępowanie, inne osoby – stawiające mu wymagania – czuwają, aby je spełnił. Sytuacja ta jest prostsza, również dlatego, że otoczenie daje dobry przykład człowiekowi, co często jest bodźcem do podjęcia działań, stawiania sobie wysokich wymagań.

Obecnie coraz rzadziej wymaga się od ludzi, wymagania maleją, stają się łatwe do spełnienia. Wiele słyszy się o bezstresowym podejściu do życia, a także o tym, że wiara chrześcijańska jest zbyt rygorystyczna. Spełnianie nakazów i zakazów religijnych, które dotyczą nie tylko duchowej sfery życia, ale także kontaktów międzyludzkich, czynienia dobra w życiu codziennym, wymaga trudu i zainteresowania. Wydaje się, że nie jest to współcześnie wymagane, a wysiłki i starania podjęte w kierunku uczynienia życia zgodnym z nauką Chrystusa są niedoceniane, niedostrzegane. Jan Paweł II w swoich słowach ostrzega przed grzechem lenistwa, przed łatwością zejścia na drogę prostszą dla człowieka, lecz zgubną. Wskazuje ponadto drogę zagubionym osobom. Niejednokrotnie w trudnych sytuacjach życiowych zapomina się o wymaganiach, pogrążając się w marazmie. Słowa te to także przestroga. Beztroskie życie jest bowiem kuszącą perspektywą. Obranie takiej drogi wydaje się gwarantować osiągnięcie szczęścia, spełnienie.

Jak napisałam, zgadzam się ze słowami zmarłego Ojca Świętego. Zdaję sobie sprawę, że dzięki wymogom, które sama sobie stawiam, staje się lepszym człowiekiem. Samodzielność i niekierowanie się zaleceniami innych w tym przypadku są bardzo cenne. Przytoczone przeze mnie zdanie stanowi wskazówkę jak żyć, aby nieustannie się rozwijać, wieść szczęśliwą egzystencję. Stawianie sobie wymagań, podczas gdy inni nic nie wymagają, nie jest zadaniem łatwym. Warto jednakże wczytać się w nakaz Jana Pawła II i zastosować go w swoim życiu, uświadomić sobie, że jest to jedna z najcenniejszych rad, jakie dał nam błogosławiony Polak.